|
|
باید زندگی کرد ، باید دوست داشت ، باید ایمان داشت که تنها امروز در این کره خاکی زندگی نمیکنیم . بلکه از ازل در جهان زندگی کرده ایم و تا ابد در آنجا ( با این سخن به آسمان اشاره کرد ) زندگی خواهیم کرد .
من این حقیقت را در یافته ام که همچنانکه در این عالم هیچ چیز محو و نابود نمیشود ، من نیز معدوم نخواهم شد بلکه همیشه بوده ام و همچنان همیشه خواهم بود . من دریافته ام که جز من ارواحی بر فراز من وجود دارد که در جهان ایشان حقیقت حکمفرماست.
جنگ و صلح : لئو تولستوی
دلگشا . آینده روزی هست پیدا ، بی گمان با او.
گَرَم یاد آوری یا نه ، من از یادت نمیکاهم .
ترا من چشم در راهم...
خورخه فرانسیسکو اییسادورو لوئیس بورخس شاعر ونویسنده آرژانتینی با سبک نگارش رئالیسم جادویی ه (سبک مارکز) . اگر کتابی ازش نخوندید حتما بخونید چون در لحظه آخر ضربه رو میزنه.
- همیشه حرفی را بزن که بتوانی بنویسی، چیزی را بنویس که بتوانی امضایش کنی وچیزی را امضا کن که بتوانی پایش بایستی.
- آنانکه تجربه‌های گذشته را به خاطر نمی‌آورند محکوم به تکرار اشتباهند.
- وقتی به چیزی می‌رسی بنگر که در ازای آن از چه گذشته‌ای.
- آدم‌های بزرگ شرایط را خلق می‌کنند و آدم های کوچک از آن تبعیت می‌کنند.
- آدم‌های موفق به اندیشه‌هایشان عمل می‌کنند اما سایرین تنها به سختی انجام آن می‌اندیشند.
- گاهی خوردن لگدی از پشت، برداشتن گامی به جلو است.
- هرگز به کسی که برای احساس تو ارزش قایل نیست دل نبند.
-همیشه توان این را داشته باش تا از کسی یا چیزی که آزارت می‌دهد به راحتی دل بکنی.
- به کسانی که خوبی دیگران را بی‌ارزش یا از روی توقع می‌دانند، خوبی نکن و اگر خوبی کردی انتظار قدردانی نداشته باش.
- قضاوت خوب محصول تجربه است و از دست دادن ارزش و اعتبار محصول قضاوت بد.
-هرگاه با آدم‌های موفق مشورت کنی شریک تفکر روشن آنها خواهی بود.
- وقتی خوشبخت هستی که وجودت آرامش بخش دیگران باشد.
- به خودت بیاموز هرکسی ارزش ماندن در قلب تو را ندارد.
-هرگز برای عاشق شدن دنبال باران و بابونه نباش، گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه‌ای می رسی که زندگیت را روشن میکند.
- هرگاه نتوانستی اشتباهی را ببخشی آن از کوچکی قلب توست، نه بزرگی اشتباه.
-عادت کن همیشه حتی وقتی عصبانی هستی عاقبت کار را در نظر بگیری.
- آنقدر به در بسته چشم ندوز تا درهایی را که باز می‌شوند، نبینی.
- تملق کار ابلهان است.
- کسی که برای آبادانی می‌کوشد جهان از او به نیکی یاد می کند.
- آنکه برای رسیدن به تو از همه کس می‌گذرد عاقبت روزی تو را تنها خواهد گذاشت.
- نتیجه گیری سریع در رخدادهای مهم زندگی از بی‌خردی است.
-هیچ گاه ابزار رسیدن به خواسته دیگران نشو.
- از قضاوت دست بکش تا آرامش را تجربه کنی.
- دوست برادری است که طبق میل خود انتخابش می‌کنی .
خورخه لوییس بورخس
سمینار سراسری جلادان جهان با حضور 72 جلاد به نمایندگی از 72 دولت در محل دائمی سمینار ها تشکیل شده بود.
در راهروی وسیع منتهی به سالن اجتماعات، نمایشگاه پرباری از ابزار آلات اعدام برپا شده بود. در نخستین ویترین قطعه سنگ گرز مانندی بود که با آن سر محکوم را روی تخته سنگی متلاشی می کردند و همینطور تبر،ساطور،تندیس های هنری از جانورانی که محکومین را زنده زنده می خوردند.چند ویترین خالی هم وجود داشت که مربوط به ابزار اعدام های فوق محرمانه بود.
سمینار رأس ساعت مقرر آغاز شد و رئیس سنی به سخنرانی پرداخت:" بله همکاران محترم!! علم جلادی نیز مانند هر جریان علمی دیگر پا به پای زمان پیش رفته است.نگاهی کوتاه به تاریخچه ی این علم..."
در اینجا سخنران دستخوش احساسات شدید شد و اشک در چشمانش حلقه زد.سپس با صدای گرفته ای گفت:
من پیشنهاد می کنم بجای واژه ی علم از واژه ی هنر استفاده کنیم (تشویق حاضران)...بله!نگاهی کوتاه به تاریخچه ی این هنر صدق عرایض بنده را اثبات می کند:از زنده زنده خوردن محکومین توسط تیمی که برای این کار اخصاص یافته بود و استادان ما محسوب می شوند، تا به امروز که به یک تزریق بدون درد تکامل یافته است،نشان می دهد که چگونه حکومت های وقت به منظور رفاه حال حکومین محترم،علم را به خدمت گرفته اند و ما باید شاکر باشیم که در یک چنین عصر پر برکتی زندگی می کنیم."
"دوستان! ما اینجا گرد آمده ایم تا در مورد احقاق حقوق حقه مان با هم تبادل نظر کنیم.
همکاران عزیز همه ی مشاغل دارای صنف هستند؛حتی غسالان و گورکنان که زیر مجموعه ما قراردارند...
این شرم آور است که صاحبان مشاغلی این چنین مهم و حیاتی که بقای حکومت ها به آنها بستگی دارد فاقد صنف باشند.ما باید مجدانه نسبت به تشکیل صنف اقدام کنیم؛مانند صنف دارزنان،صنف گردن زنان و..."
یکی دیگر از اعضا به تریبون می آید:
"دوستان درخواست یکی از همکارانمان را بار دیگر تکرار می کنیم و بر آن تأکید داریم:حق مسلم ما است که پست حکومتی داشته باشیم. البته منکر این حقیقت مسلم نیستیم که در بسیاری از کشور ها ،بسیاری از همکاران پیشین ما به مقامات مهم دولتی رسیده اند،اما این کافی نیست"...
یک لیوان نوشیدنی در خیابانی که دیگر از آن نخواهی گذشت...
نویسنده نا معلوم
پ.ن: این بریده همیشه من رو به یاد یکی از اساتید حقوق مدنی م میندازه. یادش به خیر و شادی باشه واقعا. ایشون برای اولین و آخرین بار، این بریده رو سر کلاس خوندن برای ما و حقیقتا که یک استاد واقعی علم حقوق بودن ;-)
به
جان های آزاد
همۀ ملت ها
به
کسانی که رنج می برند
و
پیکار می کنند
و
پیروز می شوند
اولین کلماتی که قبل از مقدمه رمان ژان کریستف که به قلم رومن رولان نوشته شده. چکیده کوتاهی از مقدمه نویسنده: یگانگی بشر را باید همواره در همۀ اشکال گوناگونی که به خود می گیرد نشان داد. نخستین هدف هنر و همچنین دانش باید این باشد. هدف ژان کریستف همین است. پایان ژان کریستف پایان نیست، یک مرحله است. ژان کریستف پایان نمی پذیرد. حتی مرگ او چیزی جز یک دم از آن ضربان، و یک زفیر از آن نفس بلند جاودانی نیست.
رابطه‌ی انسانی عمر مفیدی دارد. متاسفانه داستان‌های عاشقانه با ریاکاری و احساسات‌گرایی چنین باوری ایجاد کرده‌اند که عشق هرگز نمی‌میرد. نه دوست من! عشق هم می‌میرد. یک باره احساس می‌کنی دلت تنگ نمیشود. همیشه هم اسمش هرزگی نیست. گاهی اوقات واقعا همه چیز تمام می‌شود. تمام می‌شود. جوری تمام می‌شود که انگار هرگز نبوده است.
مجنون لیلی/ ابراهیم نبوی
اگر به زبانهای مردم و فرشتگان سخن گویم ولی محبت نداشته باشم ، فقط یک طبل میان تهی و سنج سر و صدا هستم. اگر قادر به نبوت و درک کلیه اسرار الهی و تمام دانش ها باشم و دارای ایمانی باشم که بتوانم کوه ها را از جایشان به جای دیگر منتقل کنم ول محبت نداشته باشم ، هیچ نیستم.محبت بردبار و مهربان است . در محبت حسادت و خودبینی و تکبر نیست . محبت خودخواه نیست ، خشمگین نمیشود و کینه به دل نمیگیرد . از ناراستی خوشحال نمیشود ولی از راستی شادمان میگردد.
محبت در همه حال صبر میکند و در هر حال خوش باور و امیدوار است و هر باری را تحمل میکند.نبوت از بین خواهد رفت و گفتن به زبانها خاتمه خواهد یافت و بیان معرفت از میان میرود ، اما محبت هرگز از میان نخواهد رفت.خلاصه این سه چیز باقی میماند: ایمان و امید و محبت .
ولی بزرگترین اینها محبت است.
پولس رسول . انجیل.
بیلیارد در ساعت نه و نیم
هاینریش بل
بی جهت نباید خاطره ای را که منجمد شده وادار به ذوب شدن کرد.در آن صورت این تکه های یخ تبدیل به آب کثیف و لزجی می شود و می چکد.هیچ چیز را نباید دوباره زنده کرد.از ذهن نرم و نازک شده آدم بالغ نباید خواست که شدت و حدت احساسات کودکانه را دوباره احیا کند و به تجربه در بیاورد.
بوداها و مسیح ها کامل به دنیا می آیند.نه عشق را می جویند ونه عشق را می بخشند ، زیرا خود عشق هستند. اما ما که بارها و بارها به دنیا می آییم باید معنای عشق را کشف کنیم . بایدبیاموزیم که با عشق زندگی کنیم ، همان گونه که گل با زیبایی زندگی میکند.
هنری میلر
بی خوابی.
اگر آدمی کسی را با عشق بشری دوست داشته باشد ، ممکن است روزی آن عشقش به کینه و نفرت مبدل گردد اما عشق خدایی نمیتواند تغییر کند و هیچ چیز ، حتی مرگ هم ، نمیتواند آن را نابود سازد . این عشق جوهر و ماهیت روح است.
باید نزدیکان خود را دوست داشت ، باید دشمن خود را هم دوست داشت . باید تمام مظاهر خدا را دوست داشت .
ما کسی را که در نظرمان گرامی وارجمنداست میتوانیم با عشق انسانی دوست داشته باشیم ، اما دشمن را تنها با عشق یزدانی میتوان دوست داشت.
جنگ و صلح
تولستوی
در چه بیشمار راههایی، گسترده در میان ستارگان،
آدمی باید خود را در جستجوی آخرین راز به دنبال کشد؟
سفر دشوار است وبیکران و گاه محال
اما باز ما را از تلاش باز نمیدارد.
و تا آنجا که در توان داریم سفر خواهیم کرد.
اما در یک عمر مجال دیدن همه آنچه که میخواهیم،
یا آموختن همه آنچه که تشنه دانستنش هستیم وجود ندارد.
لورن آیزلی
سفر بیکران
در این سن و سال اما
فقط می توانم از پروردگار بخواهم
به جای خاک و گل
و دنده گمشده ی من
این بارقلم مو به دست بگیرد
... و تو را به شکل آب بکشد
رها از زندان پوست
و داربست استخوان هایت
و مرا
به شکل یک ماهی خونگرم
که بی تو بودنش
مصادف با هلاکت بی برو برگرد است.
خنده در برف : عباس صفاری
هنوز نمی دانستم که بعدها پلیس خواهم شد یا تروریست. این را بعدها که بزرگتر شدم خواهم فهمید. ... اما کشتن را خیلی نمی پسندم، برعکسش را ترجیح می دهم. نه، چیزی که دوست دارم، این است که کسی بشوم مثل ویکتور هوگو. آقای هامیل می گوید با کلمات می شود همه کار کرد، بی آنکه کسی را به کشتن بدهیم. به وقتش خواهیم دید. آقای هامیل می گوید کلمات از هر چیزی قوی ترند. اگر عقیده ی مرا بخواهید، می گویم اگر جوانک ها ت...فنگ به دست دارند به خاطر این است که وقتی بچه بوده اند کسی بهشان محل نگذاشته؛ نه کسی آن ها را دیده و نه کسی آن ها را شناخته. ... حتی هستند بچه هایی که مجبور می شوند از گرسنگی بمیرند تا کسی بهشان توجهی بکند. بعضی هایشان هم گروههایی تشکیل می دهند تا توجه جلب کنند ... رزا خانم می گوید زندگی می تواند زیبا باشد ، اما هنوز کسی آن را زیبا ندیده و فعلا باید سعی کنیم که خوب زندگی کنیم. آقای هامیل هم چیزهای خیلی خوبی از زندگی برایم گفته، مخصوصا از قالی های ایرانی.
زندگی در پیش رو . نویسنده : رومن گاری . ترجمه : لیلی گلستان
اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است
سلسله موي دوست حلقه دام بلاست*هر كه در اين حلقه نيست فارغ از اين ماجراست
جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که درافق دوردست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگرهم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند. درحالی که نه به مسیر توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند. دیر یا زود آدم پیر و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت وزمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...
جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطراتخوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.
هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود. پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم دردلش ثبت شویم.
دوستدارتو : بابالنگ دراز
بابا لنگ دراز . نویسنده : جین وبستر
همه چیز در خانه هست
نان
پنیر
سبزی‌خوردن
انگور،
اما
از زمان
از شوق
از گل‌های اطلسی
خبری نیست...
( دفترهای سالخوردگی)
قوانین ارسال
 |
|
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)