nini-chan فکر کنم يه چيزايی رو اشتباه فهميده باشی
:
يکيش درباره کم حرف بودن آقاهه... ژاپنی ها خيلی هم آدم های زود جوش و سرزنده ای هستن ولی اولا مودب بودن ( مخصوصا جلوی غريبه ها، يعنی من و شما ) براشون خيلی مهمه، دوما اينگيليسی حرف زدن براشون خيلی سخته، و سوما زبون ژاپنی خيلی زبون مختصر و مفيديه، معمولا يکی دو تا کلمه و پيشوند و پسوند تمام چيزيه که واسه يه جمله به زبون ژاپنی لازمه، واسه همين جواب های "يه کلمه ای" اصلا به نظرشون "يخ" نمياد...
ضمنا فکر کنم معنی پسوند های "احترام" رو هم بشه بهتر توضيح داد
:
- ساما ( sama يا さま ) خيلی مودبانه هست و معمولا واسه اشخاص مهم ( مثل خدا ها و رهبر های مذهبی يا خان ها ) استفاده ميشه... البته ميتونيم واسه بزرگتر هامون يا خانواده آشنا هامون هم ازش استفاده کنيم که نشون دهنده احترام هست... معمولا sama رو با اسم فاميل يا لقب و عنوان و به ندرت با اسم کوچيک استفاده ميکنن ( nini-sama بعضی وقتا ميشه "نی نی خان"، بعضی وقتا "جناب نی نی"، بعضی وقتا هم "حضرت نی نی" )
- دونو ( dono يا どの ) هم خيلی مودبانست، هم خيلی کتابی و قديمی و "اين روزا" تقريبا هيچ استفاده ای نداره... قديما dono يه جورايی همون معنيی رو داشته که اين روزا san داره ( ولی خب با همون لحن "کتابی" قديم نديما )
- از همه معمول تر و روزمره ترشون سان ( san يا さん ) هست که معنيش ميشه آقا يا خانوم و هم با اسم کوچيک و هم با اسم فاميل استفاده ميشه ( nini-san يعنی "خانوم نی نی" )
- کون ( kun يا くん ) يکمی خودمونی تر از san ه ولی باز هم مودبانست، معمولا واسه همکار ها يا همکلاسی هايی که باهاشون آشنايی داريم استفاده ميشه، فقط هم مخصوص آقايون نيست و ميشه به اسم فاميل خانوم ها هم اضافش کرد ( مثلا اگه nini اسم فاميل باشه، nini-kun ميشه "نی نی خانوم" )
- چان ( chan يا ちゃん ) خودمونيه و فقط برای کسايی که باهاشون آشنا هستيم استفاده ميشه ( کسی که تا حالا فقط يکی دو بار ديده باشيمش "معمولا" با chan صدا نميکنيم )... chan رو ميشه واسه اسم کوچيک دختر ها يا بچه ها يا دوست های صميمی و همکار های خيلی نزديک استفاده کرد و معمولا اسم های "خلاصه شده" رو يا با chan صدا ميکنيم يا با يه پسوند خودمونی تر ( nini-chan يعنی "نی نی جان" )
- بعضی وقتا ( با بعضی اسم ها ) ميشه بجای chan گفت چين ( chin يا ちん ) يا حتی چی ( chi يا ち ) که هم خودمونی تر از chan ه هم خيلی دوستانست هم يجورايی دخترونه... دخترايی که با هم دوست صميمی هستن "ميتونن" اينطوری همديگرو صدا کنن و معمولا پسرا همچين کاری نميکنن ( هر چند خيلی به اين اسم نمياد، ولی nini-chin يعنی "نی نی جون" يا "نی نی خانومی"... گفتم يجورايی دخترونست )
- وقتی هم اسم کوچيک کسی رو خالی خالی بگيم که ديگه خيلی خودمونی و صميمانه ميشه و معمولا آدم بجز خواهر و برادر هم سن يا کوچيک تر، "دوست پسر" يا "دوست دختر" يا همسرش کسی رو اينطوری صدا نميکنه...
( دلتونم هم صابون نزنين، واسه اين يکی "مثال" نميارم
)
البته باز هم از اين جور پسوند ها دارن ولی من ديگه بقيشو خوب بلد نيستم...
خب ديگه بچه ها زنگ تفريحه، برين بذارين استاد استراحت کنه
علاقه مندی ها (Bookmarks)