و اما در مورد بحث پاپ کالچر و آکیهابارا:
توی 7Eleven و Family Mart بخش مجزایی برای نشریات و البته تعدای مانگا و لایت ناول وجود داره. سمت راست مجله ای هست که مانگای San gatsu داخلش چاپ میشه. سمت راست همون تصویر، ردیف شونن جامپ هست.
خلایق مانگا خون اینها، مثل امت ما که وامیستن جلو باچه روزنامه ورق میزنن، مجله رو نمیخرن؛ البته حساب هم که بکنین نه عاقلانه ست و نه به صرفه که بخواین برای 50 صفحه مانگایی که دنبال می کنین 300 ین بدین و هر ماه یه همچون حجمی از مجله رو بخرین. در نتیجه همه همون جلو مقداری توقف می کنن، چپتر جدید رو میخونن و میرن.
و این هم آکیهابارا در یک نگاه.
البته شب، بهترین کاری که میشه تو این خیابون کرد اینه که قدم زد و حس آفتاب پرستی رو داشت که کاملا هم رنگ زمینه شده لول ولی شاید جالب ترین نکتۀ آکیهابارا رو من صبحش روز بعدش دیدم.
اون صبح با دوست هلندی فریدا یه قرار داشتم؛ 8 صبح رفتم اکیهابارا. اون روز خیلی هم سرد بود. ساعت کاری ژاپن 9 شروع میشه. تا قبل از اون همه جا بسته ست؛ معمولا جمعیتی هم تو خیابون دیده نمیشه. ولی من اون روز تو اون سرمایی که سگ رو میزدی بیرون نمیومد، خلایقی رو دیدم که صف کشیده بودن کلۀ صبح برن پاچینکو بازی کنن =))
یه عده شون هم گویا منتظر Release یه چپتر مانگای ناشناس بودن. خلاصه تماشای اون جمعیت به طی طریق نصف توکیو می ارزید. ولی برای گشت و گذار قطعا شب اون خیابون قشنگ تره.
در مورد بحث انیمه، اونچه که خیلی زیاد دیده میشد تبلیغات مربوط به فیلم جدید Kuroshitsuji بود. این مانگا رو من تصور می کنم که همه توی ژاپن بشناسن. چون هر بار که توی دانشگاهی صحبت از موضوع پایان نامۀ من شد (ربطی هم نداشت واقعیتش)، همه یکبار پرسیدن آیا Kuroshitsuji رو میخونم یا نه لول
در مورد انیمه ها و خصوصا مانگاها همه چیز خیلی بر اساس اونچه که داره پخش میشه و محبوب هست سازمان یافته بود.
یکبار رفتم به یه کتابفروشی شش طبقه که طبقۀ آخرش اختصاص به مانگا و لایت ناول داشت. اونچه در نظر اول میتونستین ببینین اینا بودن:
KuroshitsujiT Kimi no nawa، Shingeki no Kyojin, Acca, World trigger, Ansatsu Kyoushitsu, Haikyuu, Sangatsu
و البته اینجا اجازۀ عکس گرفتن وجود نداشت.
اما شاید یکی از جالب ترین بخش های معقولۀ پاپ کالچری که من تجربه کردم طبق معمول موسیقی بوده باشه.
Kuroshitsuji که پشت به پشت تبلیغاتش بود، به تبع اون قطعۀ جدید SID هم به وفور شنیده میشد. شاید دو سه باری که خاطرم هست آخرین بار پارک Ueno بود Akane Sasu ی Aimer به گوشم خورد و یکبار هم بعد از 2-3 دقیقه فکر کردن متوجه شدم اونچه که داره از بلندگوی فروشگاه پخش میشه ورژن بیکلام اوپنینگ اول Chihaya ست. چند بار دیگه هم به همین ترتیب قطعات آشنا به گوشم خورد.
به هر صورت موسیقی همیشه بحث جالبی بوده برای من.
بعد التحریر:
نوشته اصلی توسط
pucira_mja
استاد سفرت به سلامت
میدونم کلا اف تاپیک این پست من ولی خدایی نمیشه نگفت
سوغاتی ما یادت نره :)
یه چارت کلی هم از هزینه حمل و نقل بگی ممنون میشم قطار تاکسی اتوبوس و ... :) (البته زیاد مهم نیست ، مهم سوغاتیه :)
ولی در کل سوغاتی یادت نره
این چشم ها همینک به دستان سوغاتی بیار شما خیره گشته اند
ویرایش 1
استاد اگر یه بادی پیلو هم بیاری ما راضیم :) نوبتی بین بچه ها دست به دست میچرخونیمش زیادم به خرج نیفتی (فقط مشکل عبور از گیت فرودگاه پیش میاد که دست خودت میبوسه:) )
سلامت باشی : ))
ولی اینو قبل از سفر میگن.:دی
در نتیجه دفعۀ بعد یادم بمونه میارم اشتراکی استفاده کنین D:
تاکسی: نزول بلا
اتوبوس. خطی که من سوار می شدم 210 ین بود. نزدیک 8 تومن.
مترو و جی آر از 160 شروع میشد تا 2-3 ایستگاه بعد اگر اشتباه نکنم. بالای سه ایستگاه باید قیمتش رو از روی جدول پیدا می کردی و بلیط میخریدی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)