آبزیان ( روش های نگهداری و پرورش و....)

[Nero]

گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي
مقدمه

گلاس فيش يا ماهيان شيشه اي متعلق به خانواده Chandidae يا Ambassidae شامل همه ماهياني است كه داراي بدن شفاف مي باشند . آنها بومي آسيا به خصوص پاكستان ، هند ، نپال ، بنگلادش ، ميانمار و تايلند بوده و تا اندازه 9-8 سانتي متري رشد مي كنند . بدن ماهي بسيار كوچك بوده و داراي نقاط سياه و قرمز بر روي فلس ها است . نخاع ماهي از ميان بدن آن قابل مشاهده مي باشد . اين ماهيان به آرامي در آبها ، چشمه هاي تميز ، كانالها ، استخرها و در شاليزارها شنا مي كنند . آنها شناگرهاي ماهري در سطح مياني آكواريم ها بوده و در اسارت در صورت ايجاد شرايط مناسب آب ، در سلامت كامل خواهند بود .
كيفيت پايدار آب ، درجه حرارت و سطوح PH از شرايط زيستي اين ماهيان مي باشد . دماي آب بين 30 – 26 درجه و PH 8/6 و 7 مناسب است . بعضي از گونه هاي گلاس فيش در آبهاي لب شور نيز زندگي مي كنند . ماهيان اهلي زندگي گروهي را ترجيح مي دهند . تمايل آنها به گاز گرفتن باله هاي ساير ماهيان به خصوص اگر محل زندگي به اندازه كافي بزرگ نباشد ، زياد است . در محيط وحشي آنها گوشتخوار بوده و به همين دليل به غذاي گوشتي تحت شرايط آكواريوم علاقمندند .
Parambassis_gulliveri</FONT />


با وجود اينكه گيلاس فيش هاي وحشي تقريبا شفاف هستند ولي اغلب به منظور تجارت ، مواد رنگي غيرسمي به دليل ايجاد رنگ هاي نئون درخشان به ماهي تزريق مي شود كه دوام رنگ تا 4-3 ماه مي باشد . عمليات رنگ كردن موجب استرس ماهي شده و مستعد بيماري مي شوند و نيز تزريقات منجر به تلفات شديد ماهي مي گردد . بررسي اخير در كشور انگلستان نشان مي دهد كه بالغ بر 40% گلاس فيش هاي رنگي به ويروس لنفوسيت ها معروف به قارچهاي پنبه اي مبتلا مي شوند .
آنها با تتراها ، بارب ها ، راس بوراس ، ماهي رنگين كمان ، live bearers ، گورامي و كت فيش سازگار هستند . بيماري مرسوم آنها پوسيدگي باله ها و آلودگي پوستي است . 4 گونه از اين ماهيان شامل : Chanda ranga , C lala , C nama & C baculis عموما" براي تجارت در نظر گرفته مي شوند .
Parambassis_ranga</FONT />


گونه Chanda ranga معرف به گلاس فيش هندي يا گلاس perch هندي داراي بدني فشرده از پهلو ، گاهي اوقات داراي اشكال تخم مرغي مي باشد . پيشاني ماهي برجسته ، پشت ماهي كماني شكل داراي 2 باله مجزا به اضافه يك باله بلند مخرجي است . بدن شفاف ماهي در بازتاب نور به رنگ كهربايي مايل به سبز رنگين كماني مشاهده مي شود . باله ها شفاف هستند . رنگ بدن بستگي به محل زندگي ماهي دارد . آنها تحت شرايط نورهاي فرابنقش يا در آكواريوم هاي مدرن داراي لايه هاي تاريك با بهترين رنگ قابل مشاهده اند . حداكثر اندازه قابل دسترسي 9 سانتي متر است . آنها به آب با شرايط PH بين 5/8 – 7 و دماي بين 30- 28 درجه نياز دارند و اضافه كردن 5/1 – 1 % نمك به آب ايده آل است .نرها داراي رنگ زرد بيشتري هستند و در فصل تخم ريزي ، رنگ آبي رنگين كماني در حاشيه باله هاي پشتي ديده مي شود .
Parambassis_rangaGrpVert</FONT />


C lala معروف به گلاس فيش هندي در نواحي خليج دهانه رودخانه ها كشور هند ، تايلند و ميانمار يافت مي شوند . ماده ها برخلاف نرها داراي رنگ آبي در حاشيه باله هاي پشتي و مخرجي نمي باشند . اين ماهيها در دنياي وحش در گروههاي بزرگ ديده مي شوند به همين دليل بهتر است به صورت گروهي در آكواريوم نگهداري شوند . سختي متوسط آب با PH بيش از خنثي ( 5/7 – 2/7 ) و دماي آب بين 26 – 24 درجه ( 25 درجه ايده آل است ) براي اين گونه مناسب است . آنها غذاي زنده را به جاي غذاهاي پولكي و پلت ترجيح مي دهند . اين گونه در آكواريوم حاوي گياهان آبي به دليل شرايط مناسب آب تكثير مي يابد .
C nama معروف به glass-perchlet دراز يا گلاس فيش هندي بومي خليج دهانه رودخانه ها در شبه قاره هند مي باشند . در تجارت ، بيشتر گونه هاي اين ماهي را با رنگهاي فلورسنت رنگ مي كنند . سختي متوسط آب با PH كمي بيش از خنثي براي آنها مناسب است . دماي آب مي تواند بين 28 – 26 درجه باشد اما در هر صورت آنها در محيط هاي سردتر يا گرم تر بخوبي سازش مي يابند . به دليل لب شور بودن اين ماهي ، آب با شوري پايين براي آنها مناسب است . نرها داراي باله هاي كمي بلندتر و رنگ هاي روشنتري مي باشند . اين نوع ماهي در شرايط اسارت تكثير مي يابد .
Parambassis_rangaLymph</FONT />


C baculis با عنوان گلاس فيش Burmese كوچكترين آنها در بين گلاس فيش ها است . آنها صلح جو اما خجالتي بوده و محل هاي آفتابي را ترجيح مي دهند . كمي شوري آب با PH 7 و دماي 27-24 درجه براي آنها مناسب است . آنها شناگرهاي سطوح مياني آب و گوشتخوارند . تغذيه با غذاهاي پولكي براي آنها مشكل است . حداكثر اندازه آنها 4 سانتي متر است.

[Nero]

آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو
مقدمه:
آماده سازي صحيح استخرهاي پرورش ميگو ؛ شرط لازم براي پرورش موفقيت آميز ميگو در آنها مي باشد. آماده سازي شامل عمليات مختلفي است كه بايستي براي استخرهاي پرورشي نوساز وهمچنين بهره برداري شده در دوره قبلي پرورش، انجام پذيرد. هدف از آماده سازي، مهيا نمودن بسترتميز و همچنين ايجاد كيفيت پا يدارومطلوب در آب استخرهاي پرورشي است.

كاهش رسوبات آلي تجمع يافته در استخر:

مواد باقي مانده در كف استخرهاي پرورشي ناشي از پس مانده هاي مواد غذايي و آلي تجمع يافته (در كف استخر) به سامانه پرورشي وتركيب يا بافت خاك استخرمرتبط است . مواد آلي باقيمانده به شكل خاك سياه يا رسوبات سياه رنگ، داراي بوي تند ي هستند كه ناشي از حضور هيدروژن سولفوره در آن است. هيدروژن سولفوره گازي سمي است كه شديدا بر ميگو اثر گذار است بنابراين ، رسوبات را بايستي قبل از ذخيره سازي جمع آوري يا با انجام عملياتي اقدام به تجزيه آنها نمود.

زهكشي ؛ خشك كردن و عمليات پس از آن:

در استخرهايي كه مواد باقي مانده حاصل از پرورش ميگو چندان قابل توجه و چشمگير نيست، مي توان از طريق خشك كردن استخر اقدام به جمع آوري مواد زايد در آن نمود، به طوري كه سطح كف استخر در اثر خشك كردن بايستي ترك ويا اصطلاحا سله بسته وسپس به جمع آوري و خروج مواد باقي مانده از طريق تراشيدن اقدام نمود .
براي استخرهايي كه تجمع موادزايد باقي مانده در كف آنها قابل توجه وزياد باشد با استفاده از وسايل مكانيزه (ماشين آلات ؛بلدوزر) و ابزار مخصوص اقدام به جمع آوري مواد زايد باقي مانده مي نمايند. همچنين بعد از خشك كردن استخرها مي توان با استفاده از وسايلي نظير تراكتورهاي كوچك باغباني ؛ تراكتورهاي ديگر و غيره اقدام به شخم زدن كف استخر به عمق 5 سانتيمتر كرد كه هدف آن نيز افزايش فعاليت هاي ميكروبي طبيعي استخر و انجام عمل اكسيداسيون در آن است .

يكي از معايب شخم زدن در استخرها افزايش مواد جامد معلق در آن پس از آبگيري مي باشد، بنابر اين فشرده سازي خاك كف استخر ( كمپاكت ) بايستي در دستور كار قرار گيرد. علاوه بر آن برداشت خاك كف استخر موجب مي شود كه زهكشي استخر دچار اشكال شود همچنين امتداد طول دوره پرورش نيز موجب افزايش بار مواد الي در كف استخر و نهايتاً نقصان و به هم ريختگي پايداري فاكتورهاي كيفي آب استخر خواهد شد.

بر اثر خشك كردن كف استخر مواد زايد باقي مانده در كف استخر بايد تغيير رنگ داده و به رنگ روشن برگردد و شكل خاك سالم را به خود بگيرد ولي ممكن است مواد آلي در خاك هنوز وجود داشته و مشكلاتي را در دوره بعدي پرورش ايجاد نمايد .

در صورتي كه امكان خشك كردن كف استخر بر اثر آفتاب خوردگي فراهم نباشد از طريق شستشو مي توان اقدام به كاهش بار مواد آالي تجمع يافته در استخر كرد، بنابر اين كار شستشوي استخر بايستي به دقت صورت گيرد تا از نفوذ باقي مانده مواد آلي در داخل خاك ( خاكهاي شني ) جلوگيري شود .

يكي از معايب شستشو ،ورود مواد آلي به محيط زيست طبيعي بوده و از مزاياي اين روش در مناطق با خاكهاي اسيد سولفاته آن است كه در اثر خشك كردن، خروج مواد امكان پذير نبوده و امكان اكسيداسيون در آن نيز فراهم نمي شود كه با روش شستشو، مواد اسيدي به همراه مواد زايد به آساني خارج مي شوند .

توصيه مي شود ميزان pH ، پتانسيل RedOX و ميزان كربن آلي خاك استخر بعد از برداشت محصول و قبل از آبگيري استخر مورد كنترل و اندازه گيري قرار گيرد . براي اين كار در يك استخر يك هكتاري چهار نقطه را مشخص و اقدام به نمونه گيري از اين نقاط مي كنيم . علاوه بر آنها مي توان كيفيت خاك استخر را در همان نقاط اندازه گيري كرد.

تسطيح كف استخر :

در زمان آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو كار تسطيح نيز بايستي صورت پذيرد زيرا بر اثر به كار گيري هواده ها در زمان پرورش و همچنين برداشت خاك سياه در زمان آماده سازي ، سطوح ناهموار در سطح استخر ايجاد شده و شيب مناسب استخر را از قسمت ورودي به خروجي به هم زده و در نهايت كار زهكشي استخر و يا تخليه آب در زمان بر اشت محصول دچار اشكال مي شود . بنابر اين لازم است در زمان آماده سازي استخر و قبل از آبگيري و شروع مجدد پرورش، كار تسطيح استخر به منظور كاهش بار مشكلات در زمان برداشت محصول به خوبي صورت گيرد .

تعمير سازه هاي ورودي و خروجي استخر و توريها :

در زمان آماده سازي استخرهاي پرورش ميگو و قبل از آبگيري استخرها براي شروع مجدد سيكل پرورش بايستي سازه هاي ورودي و خروجي استخرها ، توريها ، شاندورها و لوله ها به دقت مورد بررسي قرار گرفته و در صورت نقص در آنها ،اقدام به بازسازي آن نمود . توريهاي مورد استفاده در قسمتهاي ورودي آب نقش مهمي در جلوگيري از ورود موجودات ناخواسته به استخر در زمان آبگيري دارند . بنابر اين لازم است به منظور پيشگيري از ورود شكارچيان و موجودات هرز، توريهاي سالم نصب شده و در زمان آبگيري نيز بايستي به طور مرتب اين توريها تميز شده و از گرفتگي و پارگي شان جلوگيري نمود .

تعمير دايك ها :

در زمان آماده سازي استخر بايستي ديواره هاي استخر به خوبي مورد بررسي قرار گرفته تا در صورت نفوذ و تراوش آب از ديواره ها اقدام به تعمير و اصلاح آن براي جلوگيري از نفوذ آب انجام پذيرد .

پتانسيل يا OX Red :

پتانسيل Redox نشان دهنده تغييرات تدريجي كيفيت خاك مي باشد . بنابر اين كنترل اين عامل قبل از شروع اولين سيكل توليد بايتسي مد نظر قرار گيرد . پتانسيل Red ox به وسيله يك ميله خاص و ويژه و با واحد mv اندازه گيري شده و آن نشان دهند ه آن است كه چه ميزان كيفيت خاك استخر به واسطه تخليه اكسيژني كاسته شده است . ميزان پتانسيل رد اكس در عمق 50 سانتي متري خاك ستخر بايستي بين 400 تا 500 mv باشد. وقتي كه خاك استخر كاهش كيفي پيدا مي كند تجمع خاك سياه به آساني قابل مشاهده و اين عامل به واسطه بوي بد هيدروژن سولفوره مضاعف مي شود .

مواد آلي :
ميزان مواد آلي استخر بايد كمتر از 5/3 در هزار باشد .

آهك پاشي استخر :
آهك پاشي استخر معمولا" پس از تميز كردن كف استخر انجام مي شود . براي اين كار ابتدا استخر را به ميزان خيلي كمي آبگيري و در آن وضعيت مي گذارند . در صورتي كه پ هاش خاك استخر خيلي پايين باشد اين عمل چندين بار تكراروتخليه مي شود بنابراين ميزان مصرف آهك در استخر پس از آخرين شستشو در بين استخر هاي مختلف متفاوت مي باشد . آهك پاشي استخر به منظور ايجاد پ هاش مطلوب براي خاك استخر و قليائيت ان صورت مي گيرد . در زمان خشك كردن استخر ،ميزان مصرف آهك بايستي به حداقل ممكن رسيده و آهك مورد نياز بايستي در طول دوره توليد نيز مورد استفاده قرار گيرد .
در صورت استفاده همگام آهك با كلر، ميزان كارائي هيپوكلريد كلسيم كه براي حذف شكارچي هاي نقب زن ، جلبكهاي رشته اي نامطلوب كف زي نظير لوموت استفاده ميشود، كاهش مي دهد، . لازم است در هنگام آهك پاشي از وسايلي نظير ، پيش بند ، چكمه ، ماسك ، دستكش استفاده كنيم .
هنگامي كه قليائيت و پ هاش آب بالا باشد ( پ هاش بيش از 8 و قليائيت به بيش از 80 ميلي گرم در ليتر ) استفاده از آهك ضروري نيست .
آهك هيدراته، فقط در زماني كه پ هاش خاك استخر كمتر از 5 باشد استفاده شده و لازم است آهك را در تمامي سطوح كف استخرپخش نموده و در نقاطي كه مواد زايد تجمع يافته زياد است ميزان بيشتري در آن نواحي پخش شود .

آهك كشاورزي : ( Caco3 )

آهك كشاورزي مورد استفاده در آبزي پروري بايستي پودري و ميزان كربنات آن بيش از 75 درصد باشد . هدف اصلي استفاده از اين آهك افزايش ظرفيت بافري آب استخر پرورش ميگو مي باشد . براي اطمينان از كيفيت آهك كشاورزي لازم است محلول 10 درصد آن تهيه پ هاش آن مورد سنجش قرار گيرد در صورتي كه پ هاش محلول 10 درصد آماده ،9 باشد آهك خوبي تلقي مي شود .

2- دولوميت ( Mgca(co3 ):

يك نوع ديگر از سنگ آهك است كه علاوه بر كلسيم داراي منيزيوم نيز مي باشد . همانند آهك كشاورزي اين آهك نيز باعث افزايش ظرفيت بافري آب استخر مي شود و محلول آماده10 درصد آن، بايستي داراي پ هاش بين 9تا10 باشد .

آهك هيدراته ( Ca(oH)2 ) :

اين آهك براي افزايش پ هاش خاك استخر استفاده مي شود . ومحلول 10 درصد آن بايستي داراي پ هاش 11 باشد .


ميزان آهك مورد استفاده و توصيه شده در زمان آماده سازي استخر :

پ هاش خاك آهك كشاورزي مورد نياز آهك هيدراته
(كيلوگرم/هكتار) (كيلوگرم/هكتار)
بيش از 6 كمتر از1000 كمتراز 500
بين 5تا6 كمتراز 2000 كمتر از1000
كمتر از 5 كمتراز3000 كمتراز 1500


پ هاش چيست (تعريف پ هاش)

پ هاش خاك يا فعل و انفعاال (كنش و واكنش ) خاك يك شاخصي از اسيديته و يا قلياييت خاك بوده و بصورت واحد پ هاش اندازه گيري مي شود . پ هاش خاك در واقع بصورت منفي لگاريتم غلظت يون هيدروژن تعريف ميشود . مقياس پ هاش از صفر تا 14 مي باشد كه پ هاش 7 ،نقطه خنثي آن مي باشد .


هر چه قدر ميزان يون هيدروژن در خاك افزايش يابد پ هاش خاك كاهش يافته وبه طرف اسيدي مي رود . پ هاش خاك وقتي كه به طرف صفر حركت كند نشان دهنده افزايش اسيديته خاك و هر چه پ هاش از عدد 7 به طرف 14 برود به معناي افزايش قليا ييت يا با زي خا ك استخر مي باشد .

اندازي گيري پ هاش خاك :

اندازه گيري پ هاش خاك بر اساس ويژگي ها و معيارهايي كه به كار گرفته مي شود به آساني قابل اندازه گيري است . دقيق ترين روش اندازه گيري پ هاش خاك استفاده از دستگاه پ هاش متر مي باشد وروش دوم براي اندازه گيري پ هاش خاك كه روشي ساده و آسان ولي بادقت كمتر از روش اول است، استفاده از شاخص هاي رنگي مي باشد .


بسياري از رنگها با افزايش و يا كاهش پ هاش خاك ،تغيير رنگ داده و با اين روش مي توان به برآورد پ هاش خاك اقدام نمود . براي تهيه پ هاش خاك نمونه ها در رنگ آغشته شده و براي مدت چند دقيقه باقي و تغييرات رنگ آن برررسي مي شود . با اين روش مي توان به اهداف مورد نظر دسترسي پيدا كرد . ممكن است پ هاش خاك از يك نقطه به نقطه ديگر تغييرات قابل توجهي داشته باشد . به همين منظور براي تعيين پ هاش خاك استخر ، چندين نقطه در يك استخر انتخاب و نمونه گيري و سپس نمونه ها را جمع آوري و پس از مخلوط و آماده نمودن آن، اقدام به تعيين پ هاش متوسط خاك مي شود .
پ هاش خاك بايستي در نقاط ثابت كف استخر براي مقايسه اطلاعات جمع آوري شده و همچنين ارزيابي كيفيت خاك كف استخر صورت گيرد . براي دو نقطه تعيين شده در سه مقطع ( سطح ، يك سانتي متري عمق ، دو سانتي متري عمق خاك ) پ هاش اندازه گيري مي شود .

كنترل موجودات ناخواسته :

توصيه مي شود كه در استخرها تمام موجودات ناخواسته از جمله ( خرچنگها ، ماهيها ) قبل از آبگيري استخر حذف شوند . براي حذف ناخواسته ها و شكارچيان استخر با استفاده از مواد ذيل مي توان اقدام نمود :


1 - روتنون : اين ماده براي كشتن ماهيها خيلي موثر است ولي قيمت آن بالا مي باشد . ميزان مصرف آن 5/1 تا 2/1 ميلي گرم در ليتر براي حجم كوچك و حجم بالاي آب به ترتيب ميباشد .


2- هيپوكلريد كلسيم 65% :
اين ماده براي كشتن تمام موجودات باقي مانده در چاله ها خيلي موثر است . ميزان مصرف آن 10 تا 300 ميلي گرم در ليتر است و لازم است حجم آب مورداستفاده به درستي برآورد و محاسبه شود .


3- تفاله تخم چاي :
تفاله تخم چاي براي از بين بردن ماهيهاي هرز وارده به آب استخر كاربرد دارد. اين ماده يك هفته قبل از ذخيره سازي بچه ميگو و پس از آبگيري آن استعمال مي شود . ميزان مصرف آن 12 ميلي گرم در ليتر بوده كه پس از تعيين وزن مورد نياز آن را در آب خيسانده و سپس در سرتاسر استخر پخش مي نمايند . اين ماده علاوه بر كشتن ماهي هاي هرز خاصيت غني سازي استخر را نيز دارد .

[Nero]

نگهداري از Discus در يك آكواريم عمومي [/url]
همه ما داستانهاي ترسناك خيالي در مورد نگه داري و پرورش Discus شنيده ايم. فرض كنيم كه آنها بسيار حساس و مستعد مبتلا شدن به بيماراهاي مختلفي هستند ،? مراقبت ويژه نياز دارند ، از مخفي گاه خود به ندرت خارج ميشوند ، در مورد غذا مشكل پسند هستند و و و. آيا شما واقعا فكر ميكنيد همه اينها گناه Discus است كه چنين آفريده شده؟


اجازه دهيد طبق تجربيات شخصي خودم به شما بگويم كه اين ماهي چقدر ظريف طبع و حساس است. اين ماهي ممكن است در معرض هرگونه ناملايمتي قرار بگيرد. حتي قبل از رسيدن آن به كشور مقصد كه ميتواند روي آن تاثير منفي نيز بگذارد. ماهي پس از گرفته شدن از زيستگاه طبيعي اش در پلاستيك هايي قرار ميگيرد كه فقط حدود 2 اينچ (5 سانتيمتر) آب دارد. اين مقدار آب براي آنست كه از بيرون پريدن ماهي جلوگيري شود و بيشترين سطح ممكن براي ميزان هوا نسبت به حجم آب است،? به منظور جابجايي گازها فراهم شود. اين آب كه حجم آن بين 2/1 تا 1 گالون (2 تا 4 ليتر) است بايد چند بار در روز تعويض شود ولي به ماهي ها غذا داده? نميشود. اين روند? معمولا حداقل يك هفته يا بيشتر طول ميكشد تا زماني كه به محل نگه داري موقت برسند. در آنجا آنها را در قفسهايي كه در آب رودخانه قرار دارند نگه داري ميكنند تا وقتي كه قايقي اتفاقا آنها را خريداري كرده و به كشتي‌‌هاي باري ديگري منتقل كند و اين به اين معناست كه ماهيهاي بيچاره باز بايد چندين روز بدون غذا در پلاستيك بسر برند. در كشتي معمولا آنها را در حوضچه هاي سيماني قرار ميدهند تا هنگامي كه به كشور مقصد مانند آمريكا ، آلمان يا ژاپن منتقل شده و بدست عمده فروشها برسند. عمده فروشها معمولا Discus را در آبي نگه ميدارند كه براي آن مناسب نيست. در چنين شرايطي آنها سپس به فروشگاههاي آكواريم يا فروشنده هاي جزء منتقل ميشوند. غذاي مناسب؟ نه خير ، از غذاي آنچناني خبري نيست! استرس؟ تا دلتان بخواهد!


حالا ماهي بدست شما رسيده در شرايطي كه بشدت تحت فشار روحي بوده كه ممكن است حتي به بيماري هاي انگلي يا باكتريايي منجر شود و به شما مي‌‌گويند كه اين ماهي بسيار لطيف و حساس است! اين واقيت كه ماهي هنوز زنده است نشان دهنده استقامت و پايداري آنست. اكنون با وضعيت موجود شما چگونه ميتوانيد بيشترين كمك را به آن بكنيد؟ بايد بدنبال كدام ويژگيها در يك ماهي باشيد قبل از اينكه آنرا خريداري كنيد؟ چه بايد بكنيد وقتي ماهي را به خانه خود منتقل كرديد؟

بايد قبل از خريد Discus خود يا هر ماهي ديگر موارد زير را مورد نظر خود داشته باشيد:

1. به دنبال ماهي باشيد كه وقتي به تانك آب نزديك ميشويد براي غذا خوردن به شما نزديك شود.

2. آيا پيشاني ماهي به اندازه پهناي چشمها است؟ ديسكوسي را كه پيشاني باريكي دارد انتخاب نكنيد چراكه آنها معمولا مبتلا به انگلهاي داخلي ميباشند.

?3. اگر مدفوع شفاف ، دراز و رشته مانندي بدنبال ماهي مشاهده كرديد هيچ ماهي از آن تانك نخريد. اين هم ميتواند نسان دهنده انگل‌ها يا باكتري‌هاي دروني ماهي باشد.

4. ماهي را نخريد كه از ديگر ماهيها دوري گزيده و به گوشه ها پناه ميبرد.

5. ماهي را انتخاب نكنيد كه داراي رنگي تيره و/ يا چشمهاي برجسته است.

6.مطمئن شويد كه در خط سر يا خطهاي پهلوهاي ماهي جراحتي وجود ندارد. گاه از اين جراحات ماده چركيني تراوش ميكند.

7. دم? و باز دم ماهي را بررسي كنيد. آيا يكنواخت است؟ آبششها بايد تقريبا در هر ثانيه يك بار باز يا بسته شوند.
بسيار مهم: اگر حتي يكي از ماهيهاي يك ظرف سريع تنفس ميكنند يا تنها از يك آبشش استفاده ميكنند از آن هيچ ماهي نخريد. اين عارضه از انگل فلاك آبشش ناشي ميشود كه از مقاوم ترين ، رايج ترين و كشنده ترين انگلهاي Discus ميباشد.???


8. درجه حرارت مخزن آب را چك كنيد. بايد بين 84 تا 86 درجه فارنهايت باشد (29 تا 30 درجه سانتيگراد). اگر دماي آب 5 يا 6 درجه كمتر است ممكن است ماهي سرما خرده و مستعد ابتلا به انگل "Ich" شده باشد. نگاه كنيد كه لكه كوچك سفيد نمك مانندي روي بدن ماهي وجود نداشته باشد.

9. از صاحب فروشگاه در مورد غذايي كه به Discus ميدهد سوال كنيد. با اينحال بهتر است خودتان نگاه كنيد كه در حال خوردن چه چيزي هستند. من شخصا اگر ببينم كه به آنها كرماهي بسته بندي شده يا كرمهاي سياه داده ميشود (كه در آمريكا ، كاليفرنيا معمول است) در مورد خريد آنها شك خواهم كرد مگر اينكه شما به عمل خود آگاهي داشته باشيد. علي الخصوص غذاي "Tubifex" بسيار خطرناك است. براي من فرقي نميكند حتي اگر آنها را شسته باشند يا در آب جاري نگه داشته باشند و يا مواد ضدعفوني كننده زده باشند. اين كرمها از گندابهاي تصويه نشده بدست مي آيند. آنها نه تنها همه نوع باكتري مضر براي ماهيها را به همراه دارند بلكه شامل كرمهاي چسبنده نيز ميشوند. از آنها دوري كنيد!

اخطار – ديسكوسهاي آسياي جنوب شرقي در اكثر موارد بيشتر با كرمهاي "Tubifex" تغذيه ميشوند. بين مراقبت آنها و نگهداري از ديگر ماهيهايي كه به تور افتاده‌اند فرقي وجود ندارد بنابراين مبتلا به اكثر بيماريهاي ذكر شده ميباشند درحاليكه در مورد خريد ديسكوسي كه در آمريكاي شمالي يا آلمان پرورش داده شده با خيال راحت تري ميتوانيد تصميم بگيريد. البته اينها معمولا گرانتر هستند (ولي ارزش پولي را كه ميدهيد دارند).
كارهاي انگشت شماري هستند كه با انجام دادن آنها ميتوانيد درصد مواجه شدن با مشكلات احتمالي را كم كنيد و در عوض كمك كنيد تا ديسكوسهاي شما به خانه جديد خود خو بگيرند.

[Nero]

روشهای تعیین سن ماهیان
1- فلس

تکنیک های جمع آوری ، تمیز کردن، آماده سازی فلس ها:

از آنجایی که فلسها نسبت به ساختارهای سخت دیگر در بدن ماهیان کثیرالانتشارترند بیشتر از سایر قسمتهای بدن برای تعیین سن استفاده می شوند از طرف دیگر فلسها راحت تر جمع آوری و قرائت می شوند.
معمولاً برای تهیه فلس جهت تعیین سن از فلسهای ناحیه میانی و جانبی بدن استفاده می شود. اکثراً از ناحیه میانی بدن و زیر باله پشتی و بالای خط جانبی به جهت اینکه دارای فلسهای متقارن و بزرگ، با خطوط منظم و مشخص است استفاده می شود. برای مطالعه سن از روی فلسها باید فلسها از قسمتهای مختلف بدن جدا شود و نتایج بدست آمده از آنها باهم تطبیق داده شود تا بتوان مناسب ترین منطقه را برای برداشتن فلس تعیین کرد. از آنجایی که ممکن است اندازه و مورفولوژی فلسها با هم متفاوت باشد باید از چندین فلس برای این کار استفاده کرد زیرا برای مثال ممکن است یک خط سالیانه از یک فصل بطور مشکوک ظاهر شود ولی در فلس دیگر واضح باشد. بعلاوه چون امکان تجدید فلسهای از دست رفته وجود دارد، ممکن است فلسهای جدید که خطوط سالیانه متفاوتی دارند جایگزین شده باشند.

پس از کنار زدن مسلامح و مواد زائد روی فلسها با فشار در جهت دم ماهی به کمک انبر با حرکتی سریع و محکم فلسها جدا می شوند. فلسها را در پاکتهای کاغذی مخصوصی که حاوی اطلاعات بیومتریک ماهی است قرار می دهند. روی فلسها نباید موادی باقی مانده باشد. همچنین فلسها نبایستی به هم چسبیده باشند. اگر نیاز به تمیز کردن فلسها باشد می توان از آب گرم یا محلول پتاس سوز اور یا چند بار شستشو با الکل 95 درصد و یا موادی که پس از شستشو با آب برطرف می شوند استفاده کرد.
جهت آماده سازی فلسها روشهای مختلفی وجود دارد:
1- تهیه کپی های مثبت یا منفی با استفاده از ورقهای نرم سلولوئیدی
2- قرار دادن فلسها در سطحی بین شیشه و اسلاید و فشردن آنها توسط باندهای شیشه ای وخشک کردن آنها
3- استفاده از ورقهای دوبل پلاستیکی برای ایجاد اثرات فلس برروی آنها بدون استفاده از گرما، فشار و مواد شیمیایی
استفاده از اثرات فلس نسبت به روشهای فوق جهت تعیین سن مزایایی دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- این علائم روشن هستند حتی اگر فلس اصلی چنین شرایطی نداشته باشد.
2- اثرات فلس بزرگتر بوده و بوسیله نور عبوری دیده می شوند.
3- امکان مطالعه چندین فلس بطور همزمان وجود دارد.
معمولاً روی فلسها یک سری خطوطی دیده می شود که که از مرکز فلس بطرف لبه کشیده می شود که به آنها کانالهای شعاعی (Radius) گفته می شود که باعث انعطاف پذیری آنها بخصوص در فلسهای ضخیم می شود. اصولاً روی فلسها دوایر متحدالمرکزی وجوددارد که هرساله در نتیجه تغییر آهنگ رشد ایجاد می شوند. در فصول سرد سال به علت کاهش سرعت رشد این خطوط به هم فشرده تراست که باعث می شوند در مطالعه فلسها یکسری نواحی روشن و تیره بصورت متناوب دیده شود(پرافکنده حقیقی،1376). یک منطقه تیره به همراه یک منطقه روشن معرف یک سال از عمر ماهی است. البته روی فلسها یکسری خطوط دیگری هم به چشم می خورد که نسبت به حلقه های سالیانه وضوح کمتری دارند که به آنها حلقه های اضافی گفته می شود این حلقه ها در نتیجه تغییرات غیر دوره ای در رشد ماهی در طول سال بوجود می آیند مانند تغییر در تراکم مواد غذایی.

برای تعیین سن معمولاً از دو نوع فلس شانه های(کتنوئید) و دایره ای(سیکلوئید) استفاده می شود که بخش مورد مطالعه در هر دو فلس قسمت قدامی فلس است.

2- اتولیت

ماهیان فاقد گوش خارجی و میانی بوده و تنها دارای گوش داخلی هستند که به نام لابیرنت (Labyrinth) خوانده می شود که بجز عمل شنوایی در اعمال تعادلی نیز دخالت دارند. بخش تحتانی گوش داخلی دارای سه حفره است که درون آنها سنگریزه های شنوایی یا اتولیتها قرار دارند. جنس اتولیت ها از کربنات کلسیم بوده و همانند فلس ماهیان دارای تزئینات دایره ای هستند که معرف سن ماهی است.
گوش داخلی دارای سه جفت اتولیت به نامهای Sagita, Lapillus, Asteriscus مي باشد. در مطالعات اتولیت از Sagita که بزرگترین سنگریزه شنوایی است استفاده می شد ولی جدیداً هر سه جفت اتولیت در شمارش و مطالعه علائم مربوط به سن مورد استفاده قرار می گیرند.

طرح والگوی شکل گیری حلقه ها روی اتولیت همانند ساختارهای دیگری است که برای تعیین سن استفاده می شوند به این معنی که به موازات رشد ماهی این اعضا هم رشد کرده و با تغییر آهنگ رشد یکسری خطوط و حلقه هایی روی آنها تشکیل می شود که در تعیین سن کاربرد دارند. رشد جسمی ماهی و رشد اتولیتها همانند زنجیر به هم مرتبط می باشد. اتولیتها اولین ساختارهای آهکی هستند که در مراحل جنینی تشکیل می شوند این ساختارها در تمام طول حیات ماهی بدون تغییر باقی می مانند البته ممکن است در شرایط نامناسب بازجذب شوند. اتولیتها حکم جعبه سیاه هواپیما را دارند که حاوی اطلاعات گذشته ماهی است بخصوص به مطالعه مراحل حیات اولیه ماهی کمک شایانی می نماید. اتولیتها حاوی اطلاعات روزانه ماهی می باشند. علائم روزانه روی اتولیت بصورت نوارهای روشن و تیره مشخص شده است که اصطلاحاً آنها را DGI (Daily Grow Increament) می نامند. مناطق روشن معمولاً پهن تر از نوارهای تیره هستند. مناطق روشن مربوط به دوره روشنایی روزانه با درجه حرارت بالای آب می باشد که اصطلاحاً ناحیه «برتری کلسیم» هم خوانده می شود. مناطق تیره مربوط به رژیم شبانه یا سردی آب است که به ناحیه «برتری ماتریکس» معروف است.

رشد اتولیتها در ارتباط با متابولیسم داخلی کلسیم و تولید اسید آمینه بوده و اولین علائم رشد معمولاً بعد از جذب کیسه زرده بر روی آنها ظاهر می شود. ناحیه مربوط به رشد سریع پهن تر بوده و علائم و تزئینات روی آن به خوبی مشخص هستند ولی در دوره رشد کند میکروکریستالها با فاصله کمتر و فشرده تر قرار می گیرند. چنانچه مطالعه علائم روزانه مورد نظر باشد بهتراست که از ماهیان جوانتر برای اینکار استفاده شود. مهمترین فاکتور در شکل گیری علائم روزانه عبارتند از درجه حرارت آب، نور، دسترسی به غذا و PH که از این میان مهمترین نقش را حرارت ایفا می کند به گونه ای که در ماهیانی که در درجه حرارت نسبتاً ثابتی نگهداری می شوند تشخیص دو ناحیه روی اتولیت مشکل است. محل های مختلف تهیه فلس در گونه های مختلف ماهی


3- خارها و شعاع باله ها

در ماهیان استخوانی بدون فلس که اتولیتهای مناسبی هم برای تعیین سن ندارند بایستی از ساختارهای دیگر بدن جهت تعیین سن استفاده کرد. در Cat fish برای این کار معمولاٌ از بین خارهای سینه ای و مهره ها این انتخاب صورت می گیرد. اما خارهای سینه ای نسبت به مهره ها ارجحیت دارند چرا که جمع آوری آنها نیاز به کشتن ماهی ندارد همچنین جمع اوری آنها در آزمایشگاه سریع تر بوده و حلقه های اشتباه کمتری در برشهای آن وجود دارد. البته ممکن است سن کمتر از سن واقعی تخمین زده شود. تنها عیب استفاده از خارهای سینه ای این است که در ماهیان مسن تر ممکن است حلقه ها تیره و تار شوند. برای بعضی از ماهیان از قبیل Suchers وSturgeon بهترین ساختمان برای تعیین سن شعاع باله می باشد.

دو روش برای جدا کردن خارها (چپ یا راست) به کار می رود. اولین روش پیچاندن همزمان و شل کردن خارهاست که در محل مفصل به طرف دم ماهی صورت می گیرد. دومین روش بدین شکل است که ماهیان بزرگ خار را با انبردست (در ماهیان کوچک بوسیله انبرکهای مخصوص) محکم گرفته و بطرف بیرون می کشیم تا بندها شل شوند. خارهای چپ را مطابق با حرکت عقره های ساعت و خارهای راست را مخالف حرکت عقربه های ساعت می چرخانیم. در مورد ماهیان بزرگ ممکن است بریدن عضلات دور خارها لازم باشد. بایستی خارها را قبل از نگهداری در پاکت در هوای آزاد خشک کرد. برای تهیه شعاع باله آنرا درست زیر محل مفصل به کمک قیچی یا انبر جدا می کنیم. بافتهای غشایی اضافی را با خراشیدن از آن دور می سازیم. سپس برای پاک کردن باقیمانده بافتها از مواد تمیز کننده خانگی استفاده کرده آنها را در هوای آزاد خشک کرده و نگهداری می کنیم.

برش و آماده سازی خارها و شعاع باله ها:

برای برش تیغه ها تعیین محل مناسب که دربرگیرنده حلقه های سالانه باشد مشکل است. ضخامت برشها به فاکتورهای زیادی بستگی دارد اما بطور معمول نازک ترین برشها بهترین دید را خواهند داشت. شعاع باله ها معمولاً در انتهای شیار پائینی برش داده می شوند. برشها را می توان روی لامهای شیشه ای یا پلاستیکی نگهداری کرد و به مطالعه آنها پرداخت.

به غیر از فلس، اتولیت و شعاع باله ها دیگر بخشهای اسکلتی بدن ماهی مانند ستون فقرات، سرپوش آبششی حتی مهره ها برای تعیین سن بکار می روند. تمام این ساختارها دارای حلقه های رشد هستند زیرا رسوب متفاوت نمکهای کلسیم و تعدادی از حلقه ها را دارند که به سن ماهی ارتباط دارد. به هر حال مطالعه این قسمت های اسکلتی معمولاً در حالت تازه عملی تر است.

با استفاده از کلیه اندامهای سخت ذکر شده و پاره ای محاسبات می توان سن ماهی را تعیین کرد برای این کار از روشهای بسامد طولی و ترکیب سن وکلیدهای طولی- سنی استفاده کرده و در نهایت رشد و سن را بطور قطعی تخمین می زنند.

در روش بسامد طولی اصول روش اینست که طولهای ماهی از یک سن به شکل یک توزیع طبیعی منجر می شوند. اطلاعات نمونه برای تمام جمعیت گونه مورد مطالعه در یک کاغذ نمودار کشیده می شود و از طریق ترسیم طولهای احتمالی در سنهای مختلف، رشد متوسط در یکسال مطالعه می شود. البته این روش فقط برای گونه هایی که یک تخمریزی محدود فصلی دارند قابل استفاده است.

ترکیب یا تناسب مختلف گروههای سنی در نمونه بدس آمده یا در جمعیت یک ترکیب سنی نامیده می شود. ترکیب سنی معمولاً بوسیله محاسبه تمام گونه های یک صید محاسبه می شود.

ممکن است رشد افزایش در اندازه یا همراه با افزایش سن تعریف شده باشد. افزایش در اندازه یا وزن در طول فواصل زمانی متوالی اندازه گیری شده هنگامیکه بعد (طول یا وزن) یک ماهی بخصوص رسم می شود در برابر زمان(سن)، نمودار، یک طرح نموداری منحنی رشد را نشان می دهد. رشد قطعی میانگین کل رشد در هر سن می باشد و معمولاً برای هر گروه سنی ترسیم می شود. از سوی دیگر رشد ویژه، افزایش رشد در هر فاصله زمانی است و دلالت بر درصد رشد در شروع فاصله زمانی دارد. در حقیقت از تقسیم اختلاف لگاریتم طول ثانویه و اولیه به تفاوت مدت زمان تغییر طول ثانویه و اولیه رشد ویژه قابل محاسبه خواهد بود.

پیشینه پردازی

پیشینه پردازی روشی برای برآورد اندازه ماهی در سنین پائین تر می باشد.در این روش وجود یک ارتباط متناسب بین طول ماهی و مقدار افزایش اندازه ساختمانهای مورد بررسی مورد نظر می باشد. برای این کار برشهایی را از شعاع باله ها و خارها تهیه می کنند که بطورکامل حلقه ها را نشان دهد. برای اندازه گیری قطر یا شعاع هر حلقه از مرکز تا لبه بیرونی هر حلقه بلندترین محور انتخاب می شود. دو روش مناسب در این زمینه تکنیکهای متقارن و رگرسیون هستند.

[Nero]

ماهيان ترانس ژنيک

اصلاح نژاد موجودات، توليد محصولی از موجود با دست بردن در ژن ها از نظر مطلوب کردن صفات بطور دلخواه می باشد و در واقع محور اصلی اصلاح نژاد، بهگزينی است. بسياری از DNA های هورمون رشد و ديگر ژن های پستانداران، مرغ و خود ماهی بمنظور تسريع رشد به داخل تخم های ماهی منتقل می شوند. با وجود اين،نتيجه اين انتقال به ميزان زيادی به عملکرد درست عناصر تنظيم کننده بستگی دارد. البته اين ژنها برای انتقال به هر گونه ای ممکن است مطلوب نباشند بدليل:
1) عملکرد اختصاصی بافت غير مطلوب
2) اثرات جانبی که منجر به مختل کردن ديگر عملکردها می شود.

تعريف ماهی ترانس ژن(اصلاح نژاد شده):
اين ماهی که دارای يک يا بيشتر از يک ژن خارجی می شود. ژنهای خارجی بطور انتخابی با تزريق ميکروسکوپی در داخل تخم وارد می شوند. اين پروژه در علم مهندسی ژنتيک در سال 1970 و همچنين 1980 انجام گرفت. ممکن است تزريق ميکروسکوپی چنين ژنهايی در داخل تخم حيوانات توليد موجودات ترانس ژن را کند. اين تکنيک بعدا برای ماهی بکار برده شد و تعداد بسيار زيادی از ماهيان ترانس ژن در سال 1989 توليد گرديد مثل:
الف) ماهی سالمون اقيانوس اطلس که به آن، ژن پروتيين ضد انجماد از ماهی فلاندر قطب تزريق گرديده که اين کار بمنظور مقاومت در برابر دماهای پايين آب های قطب در سالمون انجام گرديد بطوری که زيستگاه اين سالمون می تواند تا آبهای قطبی هم کشيده شود و در نتيجه به سرما خيلی مقاوم تر شده اند.

ب) ماهيان خوراکی قزل آلا، تيلاپيا و گربه ماهی و ... که ژن هورمون رشد را از انسان، موش و ديگر پستانداران دريافت کرده اند که اصلاح نژاد بمنظور توليد گسترده اين ماهيان صورت گرفت.

ج)همچنين می توان ژن مقاومت به بيماری و ژن مقاومت محيطی مثل متالوتيونين(که با فلزات سنگين باند می شود و از اثر سمی و بيماريزای آنها جلوگيری می کند) که اگر به ماهی منتقل شوند ماهی ها را در برابر فلزات سنگين حاصله از فاضلاب کارخانجات و يا نفت کش ها و ... مقاوم می کند .

اما در کل ماهی برای عمل ترانس ژنی شدن دارای مشکلاتی می باشند:
1) لايه کوريونی تخم آنها ضخيم و چند لايه است پس تزريق ميکروسکوپی درآنها مشکل است و بايستی تزريق از راه دهانه ميکروپيلی تخم صورت پذيرد.
2) ديگر اينکه تخم ماهی پر زرده است و ممکن است ژنها قبل از رسيدن به ژنوم هضم شوند که برای توليد انبوه مناسب نيست چون به تک تک تخم ها بايستی تزريق شود.
3) روش ديگر که نفوذ الکتريکی يا Electroporation است که تخم های لقاح يافته را داخل حمام گذاشته و با پالس های الکتريکی يک تعداد ژن وارد تخم ها می شود حسن اين کار اين است که انتقال ژن بطور انبوه است ولی موفقيت در آن محدوديت دارد.

ژن ها و ماهيان ترانس ژنيک(اصلاح نژاد شده):
Zhu اولين کسی بود که ژن انسولين انسانی را به تخم های ماهی کپور کاراس و سگ ماهی تزريق کرد. ژن هورمون رشد انسانی اولين ژنی بود که با موفقيت بمنظور توليد چنين موجودات ترانس ژنی استفاده گرديد.
ژنهای هورمون رشد قزل آلای رنگين کمان و ماهی آزاد پس از سال 1986 در دسترس قرار گرفت که موفقيت با هورمون پستانداران فقط 50 درصد بود بنابراين نياز فوری برای ساختن ترانس ژنی از اين ماهيان وجود دارد.
تکنولوژی ماهيان ترانس ژن بمنظور افزايش ميزان رشد ماهيان خوراکی و مقاومت در برابر انجماد در ماهی Zebra fish و medaka استفاده گرديد.

اما در آسيا با توجه به بحران های صورت گرفته، توليد ماهی مقاوم به خشکی و بيماری نياز ضروری و اصلی است و می بايست در اين زمينه بررسی های لازم صورت گيرد.


در زير مزايا و معايب استفاده از تخم ماهی بعنوان مدل دستکاری آمده است:
- مزايا:
لقاح خارجی و مصنوعی، امکان اختلاط تخمک و اسپرم، رسيدگی گامت ها بطور مصنوعی که امکان پذير است. تخم ها بزرگ و گوناگون بوده و به آسانی بعد از لقاح نگاهداری شده و حداکثر تنوع را دارا بوده و توسعه جنينی سريعتری را دارا می باشند.
تخم های ماهی قابليت تاه خوردگی کروموزوم های جنسی را دارا بوده از اين رو امکان توليد صدها کلونی از يک والد فراهم می گردد.

- معايب:
در بسياری از گونه ها هسته های زايگوت ها خيلی کوچک است و قابل مشاهده نيست از اينرو تزريق ميکروسکوپی نوکلئوپلاسم در داخل هسته های اووسيت از ماهی تخمگذار و زنده زا تنها در تعدادی گونه ها ممکن می گردد. هسته های اووسيت بيشتر از 1000 بار بزرگتر از پستانداران است و پوشش کوريونی تخم خيلی محکم و مقاوم است.

دستکاری ژنی:
برای اين منظور تکنيک های دستی و فيزيکی بکار می رود چنين تکنيک هائی نياز به سوزن های ريزی با کمتر از 1/ 0 ميکرومتر ضخامت و پيپت های کوچک و نيز نگهدارنده پيپت بمنظور تزريق ميکروسکوپی درست نياز است و تزريق ميکروسکوپی از ژن هورمون رشد گاو و موش در تخم ماهی تيلاپيا با موفقيت انجام شده است. تخم ماهی تيلاپيا بسيار مات است و کوريون سختی دارد از اين رو کار در آن حتی با سوزن خيلی کوچک مشکل است بنابراين DNA بيگانه بداخل ديسک ژرمينال از ميان ميکروپيل قبل از شروع تقسيم سلولی با يک دستکارنده کوچک تزريق می گردد.همچنين تزريق ميکروسکوپی ژن هورمون رشد در تخم ماهیZebra fish بوسيله تزريق در داخل سيتوپلاسم قبل از اولين تقسيم با موفقيت انجام گرديد.
در ماهيان کوشش های اوليه در زمينه اصلاح نژاد در گلد فيش ها و سگ ماهی ، تيلاپيا، قزل آلا و ماهی آزاد و Zebra fish صورت گرفت و اين دستکاری های ژنی، افق جديدی از آبزی پروری را در گذر زمان در تحقيقات در زمينه سرمايه گذاری ژنی فراهم می سازد.

روش های انتقال ژنی و مزايا و معايب آن:
- تزريق ميکروسکوپی:
مزايا:
تزريق دقيق در جايگاه مطلوب در تخم مانند هسته.
سيتوپلاسم که اجازه برآورد کمی از ژن تزريقی را می دهد.


معايب:
زمان بر، نياز به مهارت،ايجاد تغيير بدليل صدمه و آسيب سوزن تزريق.

- نفوذ الکتريکی:
مزايا:
به محرک ها اجازه می دهد که به DNA خارجی وارد شده و توليد ماهی ترانس ژن می کند که روش بسيار مناسبی در برخی گونه های ماهی است که تخم های آنها برای تزريق ميکروسکوپی بسيار کوچکند.

معايب:
مشکل، ارزيابی کميت واقعی ژن بيگانه يا خارجی است که به سلول ها وارد می گردد و همچنين سبب مرگ ومير نسبتا بالا می گردد.

- انتقال اسپرم واسط:
مزايا:
فقدان آکروزوم در اسپرم ماهی که يک ميدان عمل وسيع تر را برای انتقال اسپرم واسط فراهم می آورد.

معايب:
فوائد آن بيشتر در پرندگان است اما در ماهی و پستانداران هنوز جای بررسی دارد.



اما استفاده از ترانس ژنها با انتخاب صفات مطلوب به توليد ماهی مطلوب نر و ماده کمک می کند. چينی ها سگ ماهی بزرگی مشابه موش با استفاده از تزريق ميکروسکوپی ژن هورمون رشد انسانی توليد کرده اند که نشان می دهد اين روش ها در صورت بکاربرده شدن در شيلات کاربرد زيادی در پرورش ماهی دارد.
اما آنچه که در اصلاح نژاد ماهی حائز اهميت است بطور خلاصه عبارتند از:
- رشد سريع تر
- طول عمر بيشتر
- تغذيه نسبتا همه چيز خواری
- همآوری بالاتر
- سازگاری بييشتر
- با دوام تر و بسيار مقاوم به بيماری، آفت کش ها و آلاينده ها
- از دست دادن استخوان ماهی و ديگر ساختارهای نامطلوب و ....

که برای رسيدن به اين صفات مطلوب از ديد شيلاتی کار اصلاح نژاد انجام می گيرد.

[Nero]

ماهيان آبهای عميق دريا
مقدمه:
همانطور که می دانيم اقيانوس ها تقريبا 71 درصد از سطح زمين را پوشش داده و از نظر عمقی به چند منطقه تقسيم می شوند. در آنها 2 منطقه اصلی وجود دارد 1) منطقه پلاژيک 2)منطقه بنتيک(کفی)
در منطقه پلاژيک ارگانيسم ها آزادانه روی سطح آب شناور می شوند و اما در منطقه بنتيک، ارگانيسم ها با کف ارتباط دارند. منطقه پلاژيک: شامل1) منطقه نريتيک است که تا عمق 200 متری آب را (روی فلات قاره) پوشش می دهد و 2)منطقه اقيانوسی که در زير فلات قاره تا کف اقيانوس را در بر می گيرديعنی بيشتر از 200 متر را از نظر عمقی در بر می گیرد.
منطقه اقیانوسی خود به چند بخش نيز تقسيم می شود: 1)اپی پلاژيک: از سطح تا عمق 200 متری در دريا همراه با نور و اکسيژن غنی در سطح آب 2) مزوپلاژيک از عمق 200 تا 1000 متری آب را در بر می گیرد در جائی که نور بتدريج کم می شود و دما بين 4 تا 8 درجه سانتی گراد است. با افزايش دما، مقدار غذای در دسترس و اکسيژن حل شده نيز در حال کاهش است. 3) منطقه ژرفی(bathypelagic) زير 1000 متری آب تا عمق 4000 متری را شامل می شود و 4) منطقه مغاکی(Abyssopelagic)که زيستگاه عميق دريا از 4000 تا 6000 متریست و يک فضای آبی پهن است که شامل انواع ماهيان عجيب و ويژه می باشد. اين ماهيان برای زندگی در اين آبهای عميق است بصورت ويژه ای سازگار شده اند و اشکال گوناگونی در شکل بدن و فيزيولوژی آنها ديده شده که با خصوصيات فيزيکی منطقه عميق دريا ارتباط دارد و در اين مقاله سعی بر آن است که خلاصه ای از خصوصيات اين منطقه و ماهيان موجود در آن شرح داده شود.

شرايط فيزيکی منطقه عميق دریا
1) امواج آبی: آب در اين منطقه آرام و فاقد هر گونه جريان آبی است.
2) فشار آب: فشار در اعماق آب بالا است و خصوصيات ماهيان آبهای عميق، پاسخگوی اين ميزان بالای فشار آب است، بطوری که به ازای هر 10 متر عمق که به پائين می رويم 1 اتمسفر به فشار اضافه می گردد.
3) نور: نور در اعماق آب وجود ندارد و اين کمبود نور نقش مهمی را در شکل دادن به فرم زيستگاه ماهی بازی می کند.
4) اکسيژن حل شده: محتوای اکسيژنی اعماق آب زياد است. ماهيان منطقه مزوپلاژيک که دائما در حال مهاجرت های عمودی هستند می توانند کيسه شنای خود را ضمن مهاجرت به بالا و پائين پر و خالی سازند اما بسياری از ماهيان آبهای عمقی دريا، فاقد کيسه شنا می باشند.
5) درجه حرارت: دمای آب بتدريج با افزايش عمق آب کاهش می يابد بنابراين در عمق 200 متری آب درجه حرارت20 تا 25 درجه سانتی گراد و در عمق 1000 متری دما5 /0 درجه سانتی گراد و در حد فاصل منطقه پلاژيک و بنتيک دما از 5 درجه به 1 درجه سانتی گراد می رسد و در منطقه مغاکی(عميق) آب هم دما به ميزان زيادی کاهش می يابد.
6) دسترسی به غذا: در منطقه بنتيک(کفی) اقيانوسی کمبود غذا وجود دارد زيرا فعاليت فتوسنتزی وجود ندارد. بنابراين اشکال ساکن در مناطق عميق می بایست به ذرات باقيمانده غذائی از سطح آب و از منطقه نوری بسنده کنند.
7) شوری: شوری يک فاکتور شيميائی است که توزيع ماهی ها را تحت تاثير قرار می دهد اما شوری با عمق تغيير نمی کند.
8) فاکتورهای زيستی: پارامترهای زيستی مهم شامل ماهيخواری، رقابت و کمبود غذا است. غذا شامل ذراتی است که از بالا به پائين می افتند و همواره کمبود غذائی وجود دارد. رقابت برای غذا فاکتور مهمی است که جامعه عمقی آب را تحت تاثير قرار می دهد . همه ماهيان آبهای عميق گوشتخوارند و از راههای مختلفی برای دسترسی به غذا استفاده می کنند ، همچنين جانوران مرده در آبهای عمقی تجزيه نمی شوند.

تغييرات ماهيان آبهای عميق

- سازگاری های معمول در ماهيان آبهای عميق:
1) اندازه و وزن: اندازه و وزن ماهيان آبهای عميق با افزايش عمق کاهش می يابد. اين مساله بدليل جبران فشار بالای ستون آب، دسترسی به مواد غذائی کم و مساله ته نشينی می باشد. اين ماهيان فعاليت کمی دارند پس عضلات قرمز که در فعاليت ماهيان موثر است کمتر و همچنين اسکلت محوری آنها کوچکتر است.
2) فراوانی: تعداد و تنوع ماهيان آبهای عميق با افزايش عمق کاهش می يابد همچنان که مقدار غذا هم بتدريج با افزايش عمق کاهش می يابد.
3) تنظيم شناوری: ماهيان آبهای عميق به اشکال مهاجر و غير مهاجر طبقه بندی می شوند. اشکال مهاجر به سطح آب در جستجوی غذا مهاجرت می کنند و تفاوت فشار آب اعماق مختلف را در حين مهاجرت تحمل می کنند. اما اشکال غير مهاجر که مهاجرتی ندارند و در همان منطقه محدود به خود شنا می کنند. تنظيم شناوری و حرکت به اعماق مختلف آب نياز به ميزان بالای انرژی دارد که ماهيان آبهای عميق فاقد آن هستند اما تنظيم را با يک يا بيش از يکی از راههای زير انجام می دهند:

الف) با کاهش اندازه بدن
ب) افزايش محتوای آبی بدن که چگالی آنها را به آب اطراف نزديکتر کرده و ميزان فرونشست را کاهش می دهد.
ج) برخی از ماهيان با ذخيره مايعاتی با چگالی پائين به شناوری متعادلی می رسند و تری گلیسیريدهای معمول را در بخش های مختلف بدن ذخيره می سازند.
د) بسياری از ماهيان استخوانی مزوپلاژيک، استرهای مومی را برای رسيدن به شناوری متعادل استفاده می کنند.
ه) و با پر و خالی کردن کيسه شنا (معمولا در انواع ماهيان عمقی مهاجر)

4) خاصيت نورتابی: اين خاصيت در ماهيان آبهای عميق وجود دارد و بدين منظور از اندام های نورزا استفاده می کنند. اين مساله يک سازگاری به کمبود نور است. اندام های نورتاب ممکن است روی تمام سطح بدن وجود داشته باشند و يا ممکن است در محدوده های متفاوتی متمرکز شوند مثلا در طرفين شکم و يا در سر و ... .
ماهی کورIphops يک جفت اندام نور زای بزرگ در زير استخوان های پشت جمجمه دارد. سلامحه های Squalidaeدارای نور بسيار کمی هستند و اندام های توليد نور آنها در تمام سطح بدن پراکنده اند. ماهیPhotoblepharon در زير چشم ها دارای اندام نوری می باشد. نور توليد شده توسط ماهيها، رنگ های متنوعی را دارد که بمنظور اهداف متفاوتی استفاده می گردد. ماهیMalacoteus و ماهی Pachystomiasنور قرمز توليد می کنند.

نور تابی به 2 منظور استفاده می گردد:
• برای جذب طعمه مثلا در ماهیAngler fish
• برای شناسائی جنس مخاف و شناسائی ديگر افراد گونه خود

5) چشم ها: در برخی از ماهيان آبهای عميق، چشم ها بسيار بزرگ اند. چشم اين ماهيان تا حد ممکن بسياری از اشعه های نوری را تجمع می دهد. چشم های تلسکوپی می تواند در بالا مثل ماهیGigantara و يا در پائين مثل ماهیArgyropelecus وجود داشته باشد. در ماهيان مزوپلاژيک چشم ها معمولا بزرگتر است که بمنظور ديدن در نور کم سازگار شده است. اين چشم ها مردمک های بزرگی را بمنظور جذب ميزان بالای نور دارد و شبکيه تراکم بالائی از رنگدانه های بينائی را دارد که سبب جذب 95 درصدی از نور می گردد.
برخی از اين ماهيان هم چشم هائی مشابه آئينه مقعر دارند که بمنظور به حداکثر رساندن مقدار نور بکار می رود. ماهيان منطقه مغاکی در تاريکی مطلق دريا زندگی می کنند و چشم های کوچکی دارند و بمنظور شناخت جفت خود دارای خاصيت نورتابی هستند.
بسياری از ماهيان آبهای عميق کاملا کور هستند اما آنها برای جبران کمی ديد ، يک سيستم پيشرفته از کانال های موجود در خط جانبی و يا زوائد خارج شده از بدن را بمنظور اطلاع از محيط اطراف استفاده می کنند.
6) غذا و عادات غذائی: در آبهای عميق، مواد غذائی مشتمل بر جانوران و گياهان مرده مانند باران از بالا به پائين سقوط می کنند اما مقدار غذا به تدريج با افزايش عمق بدليل وجود تغذيه کنندگان از ستون آب محدود می گردد. ماهيان آبهای عميق شکارچی اند . کمبود غذائی، آنها را به سمت رژيم گوشتخواری سوق داده و مصرف انرژی با افزايش عمق اقيانوسی افزايش می يابد.
در منطقه مزوپلاژيک ماهيانی (مانندMyctophids و Stomiatoids ) برای تغذيه از زئوپلانکتون ها مهاجرت عمودی به سطح دارند. مطابق نظرMarshall در سال 1979 مهاجرت تغذيه ای در ماهيان اين منطقه امری معمول است. برخی از ماهيان شکارچی، آرواره ای بزرگ همراه با دندان های قوی و کانال گوارشی بلند بمنظور خوردن طعمه بزرگتر از اندازه خود دارند(مانندAlepisauroids وChiasmodontoids ). ماهيان آبهای عميق، آرواره های پيشرفته، دهان پهن، دندان های قوی، خارهای آبششی توسعه يافته و معده بلندی را دارا هستند مانند ماهیSaccopharynx . ماهی Chiasmodus melanoceatasمی تواند طعمه ای را با اندازه 2 تا 3 برابر اندازه بدن خود استفاده کنند. بلع در اين ماهيان مانند مارها تحت تاثير آرواره ها قرار می گيرد و از عمل ماهيچه های حلقی استفاده نمی شود. ماهيان Benthopelagic (حد فاصل منطقه سطحی و کفی) بميزان زيادی به زئوپلانکتون های وابسته هستند. بسياری از اينها روی مواد پوسيده تغذيه می کنند و قدرت جويدن ندارند.
7) اندام های حسی ديگر در ماهيان آبهای عميق دريا: تعدادی از ماهيان آبهای عميق قدرت ديدن ندارند اما دارای شاخک های بلند بسيار توسعه يافته ای هستند که بوسيله آن می توانند از محيط اطراف خود اطلاع پيدا کنند. در ماهیBathypterois يکی از شعاع های باله بلندتر از بدن است که بعنوان شاخک عمل می کند. ماهیStylophorus paradoxus هم يک رشته طولانی دارد که از باله دمی بالا می آيد و بعنوان آنتن عمل می کند. شاخک های بلند ماهيان آبهای عميق می تواند حرکت جزئی آب اطراف را حس کند و بدين وسيله هم از وجود دشمن باخبر شده و از آن دوری می کنند.
8) سيستم بويائی: در اين ماهيان، اندام های بويائی در يک پوشش در کنار پوزه قرار دارد. هر اندام مشتمل بر تيغه های بويائی است که بصورت گل نواری يا موازی هم قرار گرفته است. اين سلول های حساس پس ار دريافت اطلاعات از محيط اطراف اين پيام را به پياز بويائی در مغز جلوئی انتقال می دهند. در ماهيان آبهای عميق اندام های بويائی بصورت متفاوتی توسعه يافته است بطوری که در يک طرف، اين اندام ها بزرگ اند مانند سلامحه ها و مار ماهيان ساکن در کف و يا در بعضی ديگر در يک طرف اين اندام ها کوچک اند مانند ماهیAngler fish ماده.
9) رنگ ماهيان آبهای عميق: اين ماهيان معمولا دارای رنگ تيره می باشند. بسياری از اين ماهيان به رنگ سياه يا نقره ای تيره بمنظور حفاظت از ديد شکارچيان می باشند.
10) روش توليد مثلی: اين ماهيان دارای سازگاری های توليد مثلی هستند و بدليل عدم وجود نور با مشکل پيدا کردن جفت مواجهه اند. خاصيت نورتابی ويژه و وجود فرمون های جنسی در جنس ماده، توسط اندام های بويائی در جنس نر تشخيص داده می شود. برخی از ماهيان کفزی آبهای عمقی مساله يافتن جفت خود را با توليد صدا توسط کيسه شنايشان حل می کنند(مثلا در ماهیMacrouridae وOphididae ). همچنين فتوفورها(اندام های نوری) بمنظور جذب جنس مخالف بکار می رود. روش ديگر توليد مثلی در اين ماهيان، هرمافروديت شدن است (مثلا در ماهیLancet fish و ماهیBaracudin ). اما در برخی از گونه های ماهيان آبهای عمقی جنس نر بعد از پيدا کردن جنس ماده بصورت انگل به آن می چسبد. در چنين گونه هائی گنادهای هر دو جنس تا زمانی که ماده توسط نر بصورت ميزبان انگلی در آمده به بلوغ جنسی نمی رسد.

برای ديدن خصوصيات عجيب ماهيان آبهای عمقی دريا به پيوست مراجعه کنيد.

11) چرخه زندگی در ماهيان آبهای عميق:
الف) تخم ها: ماهيان آبهای عمقی دريا در محل زندگی خود در عمق تخمريزی می کنند اما همواره تخم های آنها بصورت شناور به سطح آب می آيد. اين تخم ها به ميزان زيادی توليد می شوند و اين شانس بقا را افزايش می دهد. تعداد تخم های اپی پلاژيک جنس ماده ماهیAngler fish ممکن است به بالای 5 ميليون عدد تخم هم برسد.
ب) لاروها: لاروها در سطح آب هچ می شوند در جائی که برای لارو، غذای کافی در دسترس بوده و شرايط لازم بمنظور تکامل تخم ها، مساعد می باشد و در آنجا مانند ديگر لاروها هچ می شوند. لارو تازه هچ شده کروی است و اين لاروها در آب های بالائی تغذيه کرده و رشد می کنند.
اين لاروها معمولا بمنظور فرار از دشمنانشان بدنی شفاف دارند. بعد از دگرديسی، افراد جوان به محل زيست والدين شان در عمق بر می گردند و پوست آنها بمنظور کاستن چگالی و کاستن سرعت ته نشينی بمانند بالون باد می کند.

[Nero]

تغذيه ماهيان پرورشی(گرمآبی)
از آنجا كه سهم عمده اي از هزينه هاي پرورش ماهي مربوط به تأمين غذاست لذا توجه به مسائل تغذيه اي از جمله نوع غذا ، مقدار غذا ، زمان غذادهي وهمچنين ارتباط تغذيه با ساير عوامل از جمله درجه حرارت آب واندازه ماهي بسيار مهم است.از آنجا كه شرايط پرورش وعادات تغذيه اي ماهيان سردابي وگرمابي متفاوت است مسائل تغذيه اي آنها در دو بخش بررسي مي گردد.

الف) تغذيه ماهيان گرمابی

با توجه به اينكه پرورش ماهيان گرمابي بصورت توأم وچهار گونه اي در استخرهاي خاكي انجام ميشود. لذا بخشي از نيازهاي غذايي آنها از محيط طبيعي استخر از جمله زي شناوران گياهی و جانوري ، كفزيان و گياهان علوفه اي موجود در استخر تامين مي گردد.

۱-ماهی فيتوفاک ياکپور نقره ای
فيتوپلانکتون خوار بوده واز پلانکتونهايي كه اندازه آنها حدود 20 ميكرون است تغذيه مي نمايد.

۲-ماهی کپور سرگنده يا بيگ هد
زئوپلانکتون خوار بوده واز زي شناوران جانوري با اندازه 60 ميكرون تغذيه مي نمايد و از روتيفرها ، سخت پوستان كوچك و آلگهاي درشت نيز تغذيه مي نمايد.
· نكته : توليد دو گونه يادشده در استخرهاي پرورش نيازي به غذاي دستي نداشته وبا عمل كوددهي وبارور سازي استخر ميتوان اين دو گونه ماهي را با حداقل هزينه توليد نمود.

۳-ماهی آمور
از گياهان عالي وماكروفيت ها تغذيه مي نمايد.اينماهيبراي توليد يك كيلوگرم گوشت نياز به 25 تا 30 كيلوگرم علوفه سبز دارد.

4ـ ماهي كپور معمولي :
همه چيز خوار بوده واز جانوران كفزي ، شيرونوميده ها وموجودات پلانکتوني درشت تغذيه مي نمايد.
· بمنظور سرعت بخشيدن به رشد دو گونه اخير (آمور ـ كپور) پرورش دهنده ناگزير است از غذاي دستي استفاده نمايد. بدين منظور براي تغذيه ماهي آمور از علوفه سبز (شبدرويونجه) استفاده مي نمايد.ـ براي تغذيه ماهي كپور ميتوان مخلوطي از غذاي دستي شامل غلات ، كنجاله ها وپودرماهي به شكل خميري ويا از غذاي كنسانتره استفاده نمود. تغذيه ماهي كپور بايد درحدي باشد كه 70-60 درصد محصول ماهي از غذاي طبيعي استخر ومابقي از غذاي دستي تأمين گردد.

نكته هاي مهم:
1ـ استفاده از تشت هاي پلاستيكي جهت تغذيه ماهي كپور به تعداد 10-5 عدد در هكتار وقاب چوبي به ابعاد 2×2 براي تغذيه ماهي آمور ضروري است.
2ـ تشت هاي غذاي ماهي كپور بايستي در يك طرف ديواره طولي استخر ودر خلاف جهت آخور (قاب چوبي)براي تغذيه آمور قرار داده شود.
3ـ جهت تغذيه ماهيان آمور كمتر از 100 گرم بايستي علوفه ها را قطعه قطعه كرده ودر داخل قابهاي چوبي قرارداد.
4ـ با توجه به مصرف غذاي كپور توسط ماهي آمور وبمنظور جلوگيري از تغذيه ماهي آمور از كنسانتره كپور بايستي غذاي ماهي آمور 2-1 ساعت زودتر داده شود

[Nero]

فيلماهي با نام علمي Huso huso از ساير ماهيان خاوياري بعلت داشتن دهاني بزرگ و هلالي شكل و سبيلكهاي فشرده متمايز مي‏شود. اين ماهي يكي از بزرگترين ماهيان درياي خزر است كه طول آن تا 6 متر و وزن آن تا 1500 كيلوگرم نيز مي‏رسد. اين ماهي در حوضه درياي سياه، آزوف و خزر زندگي كرده و جهت توليد مثل به رودخانه‏هايي مثل ولگا، سفيدرود و گرگانرود مهاجرت مي‏كند. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن بترتيب 14-11 عدد، 52-41 عدد و 11-9 عدد مي‏باشد اولين پلاك پشتي از ساير پلاكهاي اين رديف كوچك‏تر است. سن بلوغ جنسي در فيلماهي بالاست، بطوريكه نرها در 14-12 سالگي و ماده‏ها از 18-16 سالگي به بعد بالغ مي‏شوند. اين ماهيان در فصول بهار و پائيز وارد رودخانه‏ها مي‏شوند. تكثير در فصل بهار قسمت اعظم توليدمثل طبيعي اين ماهي را تشكيل مي‏دهد. ماهيان بهاره در همان سال و ماهياني كه در پائيز وارد رودخانه مي‏گردند در بهار آينده تخمريزي مي‏كنند. فيلماهي بالغ در اواخر زمستان و اوائل بهار، هنگامي كه دماي آب 8-6 درجه سانتيگراد است تخمريزي مي‏كند. اوج تخمريزي اين ماهي در آب 12-10 درجه مي‏باشد كه بيشتر در رودخانه‏هاي صخره‏اي، سنگي و رسي و معمولاً تا عمق 20 متري صورت مي‏پذيرد.

هماوري اين ماهيان 2500-360 هزار است. اين تعداد براساس سن و وزن ماهي افزايش مي‏يابد. انكوباسيون تخمهاي آن در دماي 14-12 درجه سانتيگراد 9-8 روز طول مي‏كشد. فاصله بين دو تخمريزي طبيعي 5-3 سال است. افراد جوان در اوائل سن بلوغ هر سال يكبار تخمريزي مي‏كنند. اما با افزايش سن اين فاصله زماني بيشتر مي‏شود.

بچه فيلماهيان از بي‏مهره‏گان تغذيه كرده و سپس با ماهيان بالغ بسوي دريا سرازير مي‏شوند. از مهم‏ترين غذاي اين ماهيان در درياي خزر مي‏توان به شگ‏ماهيان، كفال ماهيان، كيلكا، گاوماهيان، كلمه و انواع سپرينده‏ها و بي‏مهره‎‏گان ديگر اشاره كرد.

رشد اين ماهي در مقايسه با ساير ماهيان خاوياري آهنگ سريعتري دارد بطوريكه فيلماهيان يكساله به طول 65-28 سانتي‏متري مي‏رسند، اما رشد طولي آن از سال چهارم زندگي كاهش مي‏يابد.گوشت اين ماهي حاوي 6/16% پروتئين و 7/6% چربي مي‏باشد. خاويار آن نيز 9/25% پروتئين و 8/11% چربي دارد.

اين ماهي از نظر شيلاتي اهميت فراواني دارد و خاويار آن از نوع درجه 1 محسوب مي‏شود. ميزان خاويار استحصالي فيلماهي در سالهاي اخير روند نزولي داشته است

[Nero]

استرلياد با نام علمي Acipenser ruthenus از جمله ماهيان حوضه درياهاي سياه، خزر و بالتيك محسوب مي‏شود. اين ماهي از تاسماهيان آب شيرين بشمار رفته و بطور دائم در رودخانه‏ها زندگي مي‏كند. حداكثر طول اين ماهي تا 100 سانتي‏متر مي‏رسد. لب پائيني اين تاسماهي شكافدار بوده و سبيلكهاي آن زوائد كركدار ريزي دارند. حداكثر وزن اين ماهي تا 16 كيلوگرم نيز مي‏رسد. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن بترتيب معادل 16-12 عدد، 71-58 عدد و 16-12 عدد مي‏باشد. مهمترين محل زيست اين ماهي رودخانه ولگا مي‏باشد و آب با شوري 5 در هزار براي اين ماهي بسيار مطلوب مي‏باشد. حداكثر سن اين ماهي 27 سال گزارش شده است. غذاي اصلي اين ماهي را لارو و حشرات، نرمتنان و سخت‏پوستان كوچك تشكيل مي‏دهند. اين ماهي در فصل زمستان تغذيه نمي‏كند و در قسمتهاي عميق رودخانه به خواب زمستاني مي‏رود. بلوغ جنسي در نرها در سن 5-4 سالگي و در ماده‏‎ها در 9-7 سالگي رخ مي‏دهد. تعداد تخمها بين 137-11 هزار متغير مي‏باشد. تكثير اين ماهي در آب 11-9 درجه به اوج خود مي‏رسد. ماهيان جوان قدرت شناي زيادي نداشته و مناطق آرام را جهت زندگي انتخاب مي‏كنند. گوشت اين ماهي حاوي 4/6-6/5% چربي مي‏باشد.

اين ماهي امكان توليد دورگه با ساير ماهيان خاوياري بخصوص فيلماهي را داشته و از نظر پرورش گوشتي اين دورگه‏ها نتايج بسيار مطلوبي بدست آمده است. به اين دليل استرلياد از اين نظر حائز اهميت شيلاتي زيادي مي‏باشد. گفته مي‏شود كه از اين ماهي دو جمعيت با مشخصات مرفومتريك متمايز از يكديگر وجود دارد.

[Nero]

ماهي شيپ با نام علمي Acipenser nudiventris

در گذشته بيشتر به آبهاي جنوب درياي خزر در بخشهاي كورا و سفيدرود و در شمال رودخانه اورال وابسته مي‏باشد. اين ماهي در درياي آرال و سياه زندكي مي‏كند. رشد اين ماهي در درياي خزر بهتر از درياي اورال است. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن به ترتيب 17-11 عدد، 74-52 عدد و 17-11 عدد مي‏باشد. اين ماهي نيز در پائيز و بهار وارد رودخانه‏ها مي‏شود، يعني داراي دو نسل مهاجر پائيزه و بهاره مي‏باشد. زمان تخمريزي آن از فروردين تا ارديبهشت بوده و تخمريزي در آب حدود 10 درجه سانتيگراد را ترجيح مي‏دهد. سن بلوغ جنسي در نرها 12-9 سالگي و در ماده‏ها 14-12 سالگي بوده و ماهيان ماده يكسال در ميان تخمريزي مي‏كنند. حداكثر سن اين ماهي به 36 سال مي‏رسد. حداكثر طول و وزن آنها بترتيب 192 سانتي متر و 40 كيلوگرم است. هماوري مطلق اينها حدود 600000 عدد است كه تا يك ميليون نيز گزارش شده است. غذاي اين ماهي در درياي خزر بيشتر شامل ريزكولي و نرمتنان، حشرات، سخت پوستان و كيلكا مي‏باشد. پراكنش اين ماهي در درياي خزر يكنواخت نمي‏باشد و بيشتر در اعماق 25-11 متري با دماي آب 14-3 درجه سانتيگراد زيست مي‏كنند. بعلت نوع تغذيه اين ماهي بيشتر آبهاي كم عمق با عمق كمتر از 50 متر با بستر گلي را ترجيح مي‏دهد. گوشت اين ماهي حاوي 2/10% چربي و 7/18% پروتئين مي‏باشد. اين ماهي يكي از پرارزش‏ترين ماهيان خاوياري درياي خزر بوده و در آمار صيد سواحل ايران، مشابه آمار صيد ساير كشورهاي حاشيه درياي خزر، ميزان صيد آن از همه ماهيان خاوياري كمتر مي‏باشد. در دهه اخير بعلت صيد بي‏رويه ذخاير ماهي شيپ در درياي خزر به شدت كاهش يافته بطوريكه در رودخانه ولگا اصلاً گزارش نشده و در كشورهاي روسيه، آذربايجان و تركمنستان در ليست كتاب قرمز قرار دارند. در حال حاضر تخمريزي طبيعي اين گونه فقط در رودخانه اورال قزاقستان صورت مي‏گيرد و تعداد اندك وارد رودخانه سفيدرود مي‏شود. شيلات ايران براي حفظ ذخاير اين گونه در سالهاي اخير بطور متوسط 2-5/1 ميليون عدد بچه ماهي از اين گونه را از طريق تكثير مصنوعي توليد و به درياي خزر رهاسازي نموده است. طبق توافق 5 كشور حاشيه درياي خزر و كنوانسيون CITES صادرات گوشت و خاويار اين گونه از سال 2001 براي همه كشورهاي حاشيه درياي خزر صفر مي‏باشد

[Nero]

تاسماهي روسی بانام علمي Acipenser gueldenstadti

در حوضه درياي سياه ، آزوف و خزر زندگي مي‏كند. اين ماهي در درياي آزوف رشد خوبي دارد اما رشد آن در درياي خزر به مراتب بيشتر است. پوزه اين ماهي درمقايسه با تاسماهي ايراني كوتاه‎تر و گردتر مي‏باشد و سبيلكهاي آن به نوك پوزه نزديكترند. تعداد صفحات استخواني پشتي، پهلويي و شكمي آن به ترتيب 18-9 عدد، 50-30 عدد و 14-6 عدد مي‏باشد، لب پائيني اين ماهي در وسط داراي بريدگي است. محل زندگي اين ماهي در درياهاي سياه، آزوف و خزر است. مهاجرتهاي توليدمثلي اين ماهي در فصول بهار و پائيز انجام مي‏گيرد . ماهياني كه در بهار مهاجرت مي‏كنند در تابستان همان سال و ماهيان مهاجر پائيزي، پس از زمستان گذراني در اوائل بهار سال بعد تخمريزي مي‏كنند.

اوج تخمريزي اين ماهي در دماي 25-21 درجه سانتيگراد مي‏باشد. سن بلوغ جنسي در نرها از 7-14 سالگي و در ماده‏ها از 20-8 سالگي شروع مي‏شود. حداكثر سن اين ماهي 50 سال است. حداكثر طول و وزن آنها بترتيب به 175 سانتي‏متر و 64 كيلوگرم مي‏رسد. هماوري مطلق اين ماهي بين 800-700 هزار عدد است. بچه ماهيان اين گونه ابتدا از بي‏مهر‏ه‏گان، سخت پوستان، كرمها و ماهيان بالغ عمدتاً از نرمتنان و ماهيان تغذيه مي‏كنند. ميانگين خاويار استحصالي از هر ماهي ماده در آبهاي ايران حدود 3 كيلوگرم مي‏باشد. تكثير مصنوعي اين ماهي امروزه يكي از فعاليتهاي عمده تكثير مصنوعي در شمال درياي خزر مي‏باشد. در شمال درياي خزر ماهيان جوان اين گونه در محدوده 5-2 متري زندگي مي‏كنند اما در آبهاي جنوبي درياي خزر، محدوده عمقي 30-2 متري را ترجيح مي‏دهند. آمار نشان مي‏دهد كه ميانگين طول و وزن ماهيان نر و ماده اين گونه در تركيب صيد هر ساله اندكي رو به كاهش گذاشته است

[Nero]

تغذيه ماهيان سردابي(قزل آلا)

ازآنجائيكه آزاد ماهيان در محيط طبيعي از نرمتنان , حشرات آبزي , سخت پوستان كوچك و… تغذيه مينمايد در شرايط پرورش مي بايست نيازهاي تغذيه اي آنان از نظر پروتئين , چربي ها , قندها , ويتامين ها و مواد معدني توسط غذاي كنسانتره تأمين کند. ميزان نيازمندي ماهيان به مواد فوق با وزن ماهي تغيير مي كند به همين جهت غذاي كنسانتره ماهيان با توجه به اندازه ماهي در اندازه هاي مختلف وبا تركيبات مختلف ساخته مي شود.

انواع غذاي كنسانتره ماهي قزل آلا

1_ غذاي آغازين(sft) با ميزان پروتئين بالاتراز (50-45)درصد،براي ماهيان كمتراز 5 گرم

2_ غذاي رشد(fft) باميزان پروتئين بطورمتوسط(45-40) درصد ،براي ماهيان 30-5 گرم

3_ غذاي پرواري (gft ) با ميزان پروتئين حدود(4035) درصد ،براي ماهيان 350-30 گرم

4_ غذاي مولدين(bft )با ميزان پروتئين(45-40)درصد،براي ماهيان مولد (بيش از 350گرم)

[Nero]

نحوه و میزان غذادهي ماهي قزل آلا :

در صورتی که غذادهی به صورت دستی انجام ميشود ميزان غذاي ماهي قزل آلا پس از محاسبه ، داخل سطل ريخته واز روي ديواره استخر توسط كارگر به داخل استخر پخش مي گردد.

طريقه محاسبه غذا بدين صورت است.

درصدغذادهي× بيوماس ماهي= ميزان كل غذا

· بيوماس ماهي از ضرب تعداد ماهي بر متوسط وزن ماهيان بدست مي آيد.

· درصد غذادهي با توجه به سايز ماهي ودماي آب وبراساس جدول غذادهي بدست مي آيد.

[Nero]

كوسه ماهي دم دراز

رده: Lamniformes
خانواده: Alopiidae
جنس: Alopias
گونه: vulpinus

طبقه بندی:

كوسه ماهی دم دراز سواحل امريكا در ابتدا توسط Bonnaterre در سال 1788 با نام Squalus vulpinis شرح داده شد و بعداً به اسم صحيحتر Alopias vulpinus توسط Bonaterre در سال 1788 تغيير كرد كه اشتقاق يافته از vulpes ( روباه صفت ) بود كه معنی روباه را در لاتين می داد. اسم های مشابه اين كوسه ماهی شامل:
توزيع جغرافيايی:

كوسه ماهی های دم دراز اقانوسی و گونه های ساحلی در مناطق گرمسيری و آب های سرد ملايم در سرار جهان ساكن شده اند ولی‌ بيشتر در آب های ملايم رايج و معمول اند. اين كوسه ماهی در اقيانوس اطلس از جزيره نيوفاولند تا كابا، در جنوب برزيل تا آرژانتين، از نروژ و جزيره بريتانيا تا قانا و ساحل Lvory كه شامل دريای مديترانه است وجود دارد. اگرچه در ميان سواحل بكر و دست نخورده اتلانتيك US نيز يافت می شوند.وجود اين كوسه ماهی در جنوب انگلستان بسيار نادر است. همچنين اين كوسه ماهی در مناطق Indo-pacific ، در جنوب آفريقا، تانزانيا، سومالی، Maldives ، مجمع الجزاير Chagos ، خليج آدن، پاكستان، هند، سرلانكا، ساماترا، ژاپن، جمهوری كره،استراليا، نيوزلند و New Caledonia يافت می شوند.
اين ماهی دارای چشم تخم مرغی شكل عمودی بزرگ است همراه با يك نوك V شكل در سر، يك پوزه دراز و تعداد دندان های معدود. همچنين يك انتهای آزاد تيز در باله ی پشتی وجود دارد كه اين باله قبل از منشا باله ی لگنی واقع شده است. كوسه ماهی دم دراز به كوسه ماهيان درنده شباهت دارد با اين تفاوت كه كوسه ماهی دم دراز سر باريكتر و پوزه ی كشيده تر دارد و باله ی سينه ای تقريباً مستقيم با انتهای پهن دارد.

رنگ كوسه ماهی دم دراز:

كوسه ماهیان دم دراز اغلب قهوه ای تيره و خاكستری مايل به سفيد هسنتد ولی غالباً كاملاً سياه هستند. اين كوسه ماهيان در سطح پايينی بدنشان سفيد هستند، ولی لكه هايی نزديك به باله ی پشتی و قسمت اصلی دم دارند كه اين رنگ سفيد به سمت باله ی سينه ای و سر نيز توسعه يافته است.

ساختمان د ندان ها:

كوسه ماهیان دم دراز دندان های كوچك شمشيری شكل با لبه های صاف شده دارند.حدود 20 دندان روی هر يك از آرواره های بالايی و 21 دندان روی آرواره های پايينی وجود دارند. دندان های هر دو آرواره مشابه اند و اين دندان ها بصورت فزاينده ای مورب و با حاشيه ی بيرونی مقعر هستند.

دندان های كوچك:

دندان های پوستی (Dermal ) اشتراك زيادی با هم دارند و خيلی كوچك هستند ( 2/0*21/.mm) اين دندان ها بصورت تيغه های افقی پهن و كوچك اند كه يك ساقه ی مناسب و بلندی دارد.

سايز، سن و رشد:

نرهای اين كوسه ماهی 5/10 فوت(cm 330) و ماده ها حدود 8/14-8/5 فوت (m450-260) بالغ می شوند. آنها هنگام تولد حدود 5 فوت (cm 150) طول دارند. اين كوسه ماهيان جوان در هر سال حدود 3/0 فوت (cm 10) در سال رشد می كنند.
اين كوسه ماهی در جوامع جزيره ای مثل جزيره Fannig و جزيره هاوايی نيز وجود دارد. در اقيانوس آرام شرقی اين كوسه ماهی در خارج از بريتانيای كلمبيا به سمت baja مركزی و جنوب يپاناما به سمت chile يافت می شوند.

محل سكونت:

كوسه ماهی دم دراز يك گونه آبزی ساكن شده در آب های ساحلی و اقيانوسی است. اين ماهی بطور طبيعی دور از ساحل مشاهده می شود اگرچه گاهی اوقات برای پيدا كردن غذا به سمت ساحل منحرف می شود. كوسه ماهی بالغ اغلب در بخش بالايی فلات قاره ای ساكن اند در صورتی كه در نوجوانی در ساحل خليج های كوچك و نزديك آب های ساحلی دريا زندگی می كنند. اين كوسه ماهی بيشتر روی سطح آب ديده می شود ولی در آب هايی با عمق حدود 1800 فوت (m 550) نيز ديده شده اند.گاهاً مشاهده شده است كه اين كوسه ماهی ها بيرون از آب می پرند. كوسه ماهيان دم دراز بعنوان گونه هايی با مهاجرت بالا در US مطرح شده اند.



بيولوژی (زيست شناسی):

خصوصيات بارز:
كوسه ماهيان دم دراز براحتی توسط Lobe بالايی دراز خود در باله ی دمی خود مشخص كننده هويت خود هستند. Lobe بالايی می تواند به بلندی بدن باشد و بصورت باريك و بلند و تازيانه وار ظاهر شود ، چشم اين كوسه ماهی نيز دارای سايز مناسبی است و باله ی پشتی اولی دارای انتهای تيز است و در جلو باله ی مخرجی قرار دارد. باله ی سينه ای اين ماهی داسی شكل است و با انتهای باريك است. قسمت های بالايی باله ی سينه ای توسط يك تكه وصله سفيد كه از منطقه ی شكمی به سمت جلو توسعه يافته است مشخص شده است.

بالاترين اندازه طول اين كوسه ماهی حدود 9/24 فوت (cm 760) و بالاترين وزن ثبت شده حدودًاً بالغ برlbs 750 (kg 340) گزارش شده است.

عادات غذايی:
ماهيان استخوانی حدود 97% از رژيم غذايی كوسه ماهيان دم دراز را تشكيل می دهند. آنها اغلب با ماهيان schooling (دسته ماهيان) مثل menhaden ، شاه ماهی، ماهی باريك اندام دراز منقار اقانوس اطلس، Sand Lance ، ماهی خال مخالی (استومری)، Blue Fish و
Butter Fish تغذيه می كنند و غذای معمول و رايج آنهاست. آنها همچنين از ماهيان استخانی و انواع سرپاوران تغذيه می كنند. اين كوسه ماهيان با احاطه كردن دسته های ماهيان آنها را با حركت تازيانه مانند دم هايشان حيرت زده می كنند اين عمل اغلب در گروه ها يا زوج ها مشاهده می شود.

تكثير:
كوسه ماهی دم دراز يك گونه ی تخم گذار زنده زا ست. به اين معنی كه بدون جفت ايجاد می شود. جنين ها توسط گروه كثيری از تخم ها در رحم تغذيه می كنند. تقريباً 2 تا 4 بچه در هر بارداری پرورش می يابند. سايز آنها غالباً در زمان تولد بين 5-7/3 فوت (cm 160-114) و
Lbs 13-11 (kg 5-6) است كه مستقيماً متناظر با سايز مادر است.
باله ی دمی در رويان درست متناسب با باله ی دمی در بزرگسالان است. آنها هر سال يكبار توليد مثل می كنند و آنها سعی در اين دارند كه در سراسر rang گونه ای خود تكثير داشته باشند.

انگل ها:
9 گونه از Copepods ها از جنس Nemesis ها انگل های كوسه ماهيان دم دراز هستند. اين انگل ها خود را به رشته های آبششی می چسبانند و می توانند باعث آسيب بافتی شوند. اين آسيب به رشته های آبششی می تواند باعث تنفس سخت در قسمت های مختلف آبشش شود.

تقاضای انسانی:
گوشت و باله های كوسه ماهی دم دراز ارزش تجاری خوبی‌ دارند. از اندام های داخلی اين ماهی برای تهيه ی چرم، روغن جگر و ويتامين استفاده می شود.
كوسه ماهی دم دراز صيد نامحدودی در قسمت هايی از سواحل تايوان،‌ برزيل، Uruguay ، USA و بقيه كشور ها دارد كه غالباً توسط longline ها و با قالب گيرهای USSR صيد می شوند. از ديگر مناطق مهم صيد اين ماهی قسمت های شمال غرب اقيانوس هند و شرق اقيانوس آرام است.
در جنوب كاليفرنيا برای صيد از تور بالاكش استفاده می شود و ذخائر آنها سريعاً رو به اتمام است. اين كوسه ماهيان اغلب توسط باله ی دمی خود به دام می افتند كه وقتی اين اتفاق رخ می دهد كوسه ماهی سراسيمه سعی می كند كه خود را از قلاب ماهيگيری برهاند كه در طی‌ اين حركت كوسه ماهی يك مقاومت پر تكاپو را متحمل می شود كه غالباً هم در رها سازی خود از تورهای ماهيگيری موفق است.


خطرهای انسانی:
كوسه ماهيان دم دراز بعنوان كوسه ماهيان بی خطر مطرح شده اند. زيرا اين گونه از كوسه ماهی بسيار ترسو بوده و نزديك شدن برای او سخت است و مشاهده شده كه اين كوسه های آرام هيچ گونه عمل پرخاشگری را انجام نمی دهند. اگرچه بايد احتياط لازم را در برخورد با آنها كرد زيرا آنها قبلاً به چند قايق حمله كرده اند.

نگهداری و حفظ منابع طبيعی:

كوسه ماهيان دم دراز بهنوان كوسه ماهيانی‌ كه مقدار آنها رو به كاهش است مطرح شده اند. اين كوسه ماهيان در سراسر جهان توسط اتحاديه ی IUCN حفاظت می شوند و در واحد های طبقه بندی جانوری بعنوان "داده های‌ دارای كمبود" تشخيص داده شده اند و اين تشخيص انقراض بر پايه ی توزيع آنها و وضعيت آنهاست. اين گونه ها در راه بازيافت و بهبود آب های خارج از محدوده ی ساحلی كاليفرنياست.
عوارض سنگينی برای مديريت برآورد شده و الان با نام گونه ی‌ "تقريباً تهديد كننده" در اين مناطق مطرح شده اند. IUCN يك نمايندگی اتحاديه ی جهانی سياستمدار حكومتی است و جريمه ای كه برای صيد آنها در نظر گرفته می شود برای نگهداری گونه ها مصرف می شود.
كوسه ماهی دم دراز يك گونه ی جهانی و توزيع شده با تعداد كم است كه متمركز كردن آنها يك امر آسيب پذير است زيرا باعث صيد پی در پی در دوره ی زمانی كوتاه می شود كه
نتيجه ی آن كمبود سريع داده هاست.

[Nero]

ماهي حلوا سفيد با نام انگليسي silver pomfret و نام علمي pampus argenteus كه در كويت زبيدي ناميده مي شود ، داراي ارزش غذايي بالايي است كه در سراسر جهان مشتريان فراواني دارد . اين ماهي همچنين داراي پراكندگي وسيعي در مناطق مختلف جهان از درياي شرق چين در آسياي جنوب شرقي و اقيانوس هند تا خليج فارس دارد . در سالهاي اخير به علت بهره برداري بيش از حد ذخاير اين گونه در آبهاي طبيعي ، كاهش شديدي در ذخاير آن در كويت و ساير مناطق جهان ايجاد گرديده است . عليرغم كاهش ايجاد شده در ذخاير طبيعي اين گونه و افزايش قيمت آن تحقيقات اندكي بر روي توسعه تكنولوژي هچري و پرورش اين گونه در سالهاي اخير انجام گرديده است .


در ژوئن سال 1997 در يك تلاش مقدماتي براي توسعه هچري و تكنيكهاي پرورش لارو بخش آبزي پروري شيلات و اقيانوس شناسي موسسه تحقيقات علمي كويت براي اولين بار در جهان در پرورش لارو و توليد بچه ماهي حلوا سفيد در شرايط كشت در هچري به موفقيت هايي دست يافت كه با استفاده از تخم كشي از مولدين وحشي كه به وسيله تورهاي گوشگير سطحي صيد گرديده بودند ، تعداد 45 قطعه لارو بصورت موفقيت آميزي تا مرحله بچه ماهي نورس پرورش داده شدند0
متعاقب اين موفقيت كسب شده در مورد پرورش لارو در سال 1997 ، يك پروژه تحقيقاتي 5 ساله با بررسي امكانات فني كشت ماهي حلوا سفيد در كويت از آوريل 1998 آغاز گرديد . ازآن پس تاكنون اين پروژه توانست بطور موفقيت آميزي چندين هزار بچه ماهي انگشت قد ماهي حلوا سفيد را براي پرورش در نرسري و محيطهاي پرورشي توليد نمايد و تكنيك هاي پرورش لارو براي پرورش بازاري توسعه يافت0 در حال حاضر تلاشهاي مستمري براي توسعه مولدين پرورشي براي تكثير در شرايط كنترل شده پرورشي نيز در دست اقدام مي باشد.

عملكرد هچري :
منبع كنوني براي پرورش لارو استفاده از تخم هاي گرفته شده از مولدين وحشي است . نرها و ماده هاي كاملا رسيده در مدت ژوئن تا سپتامبر در آبهاي ساحلي كويت در اعماق حدود 5 تا 20 متر يافت مي شوند . آنها با تورهاي گوشگير سطح، در زمان جز ر و مدهاي بلند هنگام ماه نو و كامل در ساعات روز صيد مي گردند . در مدت دوره تخمريزي ، دامنه دماي سطحي آب دريا بينC º 33-28 و شوري بين 39-35 قسمت درهزار مي باشد .
پيك تخمريزي در ژوئن – جولاي ، هنگامي كه دماي آب در حدودC º 29-28 است ، مي باشد . ماده هاي كاملا رسيده با تخم هاي آزاد سيال و آبدار ، بين ساعت هاي 15 تا 18 در هنگام جزر يافت مي شوند0 در صيد با تور گوشگير ، نرهاي كاملا رسيده از نظر تعداد نسبت به ماده ها، به نسبت 5:1 بيشتر مي باشند0 نرها با يك شاخص گنادوسوماتيك( GSI) خيلي كمتري كه نسبت به ماده ها دارند، زودتر به رسيدگي جنسي مي رسند 0 مطالعات هم آوري و بافت شناسي نشان مي دهد كه مولدين با علائم نامشخصي كه دارند مي توانند حداقل شش بار از ژوئن تا آگوست با يك هم آوري نسبي 6/170 عدد تخم به ازائ هر گرم وزن بدن در هر بار ، تخمريزي نمايند . هم آوري مطلق براي يك ماهي ماده 500 گرمي حدود 350000 تخم مي باشد . بطور متوسط از هر عدد مولد رسيده حدود 40000 تا 60000 تخم سالم بر اساس اندازه و وضعيت تخمدان ها مي توان گرفت . در صد تخم هاي سالم بر اساس فصل / ماه صيد مي باشد بنابراين بالاترين درصد تخم هاي سالم مربوط به تخم هايي است كه در ماه ژوئن گرفته شده اند . تخم هاي لقاح يافته ، كروي، شفاف و شناور و قطري حدود 1/1 ميلي متر دارند . زمان تفريخ تخم ها 15 ساعت در دمايC º30-29 مي باشد و نسبت تفريخ بر اساس زمان و وضعيت جمع آوري تخم ها و معمولا بين 50-28 درصد مي باشد . لاروهاي تازه هچ شده داراي يك كيسه زرده بيضوي بزرگ و اندازه اي حدود 4/2 ميلي متر دارند .

پرورش لارو :
بهترين درجه حرارت براي پرورش لاروهاC º 29-27 درجه سانتي گراد و
شوري PPT 40-39 مي باشد . معمولا لاروهاي تازه تفريخ شده را در تراكم 120-30 قطعه لارو در ليتر ذخيره سازي مي كنند . با وجود اين ميزان ذخيره سازي 40-20 قطعه لارو در ليتر را بدون هيچ اختلاف معني داري در بقائ لارو در اين ميزان ذخيره سازي استفاده مي نمايند .
ميزان بقا در 12 روز بعد از تفريخ ، براي لاروهاي تغذيه شده با تركيبي از مخلوط چندگونه از ميكروآلگها شامل كلرلا ، ايزوكرسيس و نانوكلروپسيس با تراكم سلولي يك ميليون سلول در ميلي متر در آب محيط پرورش لاروها، به همراه روتيفرهاي غني سازي شده با مواد مغذي ، در مقايسه با استفاده از فقط يك گونه از آلگ ها ، بطور فابل ملاحظه اي بالاتر بوده است .
ابتدا لاروها را با روتيفر با تراكم 5 عدد روتيفر در ميلي متر تا روز ششم بعد از تفريخ ، تغذيه مي نمايند و سپس تراكم را به 15-10 عدد روتيفر در ميلي ليتر ، تا زمان اوج رفتار تغذيه اي شكارگري لاروها در روز هشتم ، افزايش مي يابد تا اينكه آنها را با ناپلي آرتمياي تازه هچ شده تغذيه نمايند .
لاروها بطور قابل ملاحظه اي بيشتر از روتيفرهايي كه محيط كشتشان با مخلوطي از چند گونه آلگ باشد در مقايسه با اينكه محيط كشت آنها فقط از يك آلگ باشد ، تغذيه مي كنند . علاوه بر آن چربي هاي امگا سه اساسي كه داراي اسيدهاي چرب غير اشباع با زنجيره بلند هستند در روتيفرهايي كه با مخلوطي از چند گونه آلگ ، همراه با مكمل هاي تجاري مانند Selco Super و
protein selco DHA تغذيه شده اند بطور قابل ملاحظه اي بيشتر است .
درخلال يك هفته از تغذيه با ناپلي آرتميا ، لاروها قادر به تغذيه با غذاهاي فرموله خميري مي باشند . لاروها همچنين به راحتي جهت تغذيه با غذاهاي خميري در سيني هاي آويزان شده در ستون آب عادت مي كنند .
در شرايط آزمايشي، بقاء تا مرحله بچه ماهي جوان 2/4% بوده است . پرورش لارو و توليد بچه ماهي با استفاده از تانك هاي فايبر گلاس گرد با ظرفيت يك تا چهار متر مكعب موجب بقائ بهتر لاروها در مقايسه با تانك هاي بزرگتر بوده است .
يكي از علل تلفات لاروها در هچري ناشي از رفتار لاروها در بلعيدن حباب هاي كوچك هوا در سطح آب است كه اين ناشي از رفتار ذاتي لاروهاي ماهي حلوا سفيد مبني بر مصرف مدوزها و ژله ماهي هاي كوچك است ، حبابهاي كوچك كه در ظاهر به شكل ژله ماهي هاي غير واقعي است توسط لاروها خورده شده و موجب شناور شدن و از دست دادن تعادل لاروها در ستون آب مي گردد . اين پديده در مرحله دوم پرورش لارو از روز 25 پرورش به بعد افزايش مي يابد. تلفات لاروها بر اثر بلعيدن حباب هاي هوا را با جايگزين كردن تكنيك هاي هوادهي مستقيم در تانك هاي پرورش لارو مي توان كاهش داد . تلفات لاروها بر اثر همجنس خواري در مقايسه با ساير گونه هاي ماهيان دريايي كمتر است . فقدان همجنس خواري و آمادگي پذيرش غذاي فرموله ، تكنيك هاي هچري را توسعه مي دهد و موجب اميدواري جهت توليد تجاري لارو مي باشد . مطالعات تحقيقات آتي براي بهبود پرورش لارو ، بر روي تغذيه و تكنيك هاي مديريت تانك براي افزايش توليد بچه ماهي خواهد بود .

كشت در محيط هاي پرورش :
تاريخ كشت ماهي حلوا سفيد در محيط هاي پرورشي در خشكي به سيستم كشت با استفاده از تانك هاي گرد با ظرفيت هاي متفاوت حتي بيش از 65 متر مكعب با جريان مداوم آب دريا بر مي گردد .
توليد غذاي تجاري مناسب براي استفاده در فاز پرورش نيز هنوز در دست اقدام مي باشد . بطور هم زمان ، بر اساس نتايج بدست آمده از تجربيات گوناگون ، يك غذاي نيمه مرطوب استفاده گرديده است ، غذا را در ظروف پلاستيكي كه در ستون آب آويزان است قرار مي دهند .
در آزمايشات انجام گرفته بين سالهاي 2003-1998 ، متوسط وزن حاصل شده براي ماهيان زير 50 گرم ، بيش از 34/.0 گرم در هر روز براي هر ماهي و 23/0 گرم در هر روز براي هر ماهي بالاي 50 گرم بوده است كه بدليل بهبود غذاهاي ساخته شده با افزودني هاي غذايي در سال 2004 ، ميزان رشد براي ماهيان زير 50 گرم ، به 62/0 گرم در هر روز براي هر ماهي و در سايزهاي بالاي 50 گرم ، به 32/1 گرم در هر روز براي هر ماهي افزايش يافته است .
در طول اين دوره نسبت رشد ويژه ( SGR ) برابر با 96/5% در هر روز براي هر ماهي در سايز زير 50 گرم و حدود 13/2% در هر روز براي هر ماهي بالاي سايز 50 گرم بوده است .
ميزان رشد در طول زمستان از نوامبر تا مارس در كويت هنگامي كه دماي آب به زير 13 درجه سانتي گراد مي رسد ، كاهش مي يابد . عملكرد رشد در اين ماهيان كه در تراكم هاي مختلف 60 ، 80 ، 100 و 120 قطعه در متر مكعب در روش كشت در تانك هاي با سيستم گردشي، ذخيره سازي شده اند نشان داد كه در تراكم ذخيره سازي 60 قطعه در متر مكعب ، بقائ بهتري را مي توان بدست آورد . عملكرد رشد ماهي حلوا سفيد در استخرهاي خاكي و قفس هاي دريايي تاكنون مورد بررسي قرار نگرفته است

توسعه مولدين پرورشي :
در طول مدت پرورش ماهياني كه رشد سريع تري داشتند را در تانك هاي جداگانه اي به منظور توسعه مولدين پرورشي نگهداري كردند . مطالعات بافت شناسي نشان مي دهد كه ماهي حلوا سفيد از
گونه هاي Gonochroistic مي باشد كه جنس هاي نر و ماده از هم جدا مي باشند0 مطالعات همچنين نشان مي دهد كه پروسه تفريق جنسيت براي نرها و ماده ها به ترتيب در سن 115 و 135 روز بعد از تفريخ كامل مي شود . در شرايط پرورش در تانك ، اندازه رشد كامل مولدين از 124 تا 832 گرم است0 ماهياني كه براي توسعه مولد سازي انتخاب شده بود ند رسيدگي گنادها در شرايط اسارت در آنها به سختي صورت مي گرفت ، چنانچه اولين نشانه وجود نرهاي كاملا رسيده براي توليد اسپرم در اندازه هاي 134 گرم وزن بدن و 17 سانتي متر طول چنگالي ( FL) مشاهده مي گرديد و ظهور ماده هاي رسيده در مولد سازي با مرحله 2 گنادها در اندازه 4/222 گرم وزن بدن و 5/19 سانتي متر طول چنگالي( FL) بود .
در مدت جولاي سال 2004 يك ماهي ماده 408 گرمي با مرحله چهار رسيدگي تخمدان مشاهده گرديد0 سرانجام مولدين نگهداري شده در تانك ها به Criptocarion آلوده شده و روند تخمريزي مولدين را در سال 2004 مختل نمود . بررسي هاي آتي در خصوص توسعه مولدين پرورشي از ماهيان توليد شده در هچري خواهد بود . به منظور دستيابي به تخمريزي مولدين نگهداري شده در كارگاه ، تلاش هايي جهت تزريق ماهيان با هورمون HCG صورت گرفت كه بر اثر تلفات ماهيان هيچ نتيجه اي حاصل نگرديد . پتانسيل مولدين پرورشي تحمل دستكاري و استرس تزريق را در مقايسه با مولدين وحشي ندارد و تكنيك هاي تخمريزي طبيعي مولدين در شرايط اسارت با استفاده از بهبود مديريت تانك پرورش و تغذيه هنوز در حال توسعه مي باشد .

چشم انداز آينده :
بطور معمول ، تكنولوژي هاي توسعه كشت تجاري گونه هاي ماهيان دريايي جهت تحقيقات و توسعه چندين سال وقت نياز دارد . در مقايسه با برخي از گونه هاي تجاري مهم دريايي پرورشي ، تحقيقات بر روي ماهي حلوا سفيد نسبتا در مراحل متاخرتري قرار دارد و در مراحل اوليه توسعه به نظر مي رسد كه به هر حال پروسه هاي ارزشمندي به منظور كاربرد تجاري صورت گرفته است . براساس نتايجي كه اخيرا حاصل شده، به نظر مي رسد كه ماهي حلوا سفيد يك كانديد جالب براي آبزي پروري با پتانسيل خيلي بالايي از ارزش بازاري و تقاضا بخصوص در خاور ميانه و آسياي جنوب شرقي باشد.