وینسنت جان اتفاقا من به تاریخ خیلی هم علاقه مندم.و تو دبرستان ازش نمرات خوبی هم میگرفتم اما صحت تاریخ برام خیلی مهم تر از روایت اونه. در مورد تاریخ دو تعبیر بسیار شناخته شده وجود داره تاریخ به معنای شرح فتوحات و اعمال و کارهای شاهان که شرمندام که بگم صحت و سقمش خیلی دشواره.. چون بیشتر تواریخ نوشته کاتبای درباری بوده و این افراد یا دروغ مینوشتن و یاز شورشیان و مردم طغیان کننده صورتای غیر واقعی ارايه میکردن
یه جور دیگه تاریخ وجود داره که اعمال شاهانرو هم نشون میده اما مردم واقعی اگرچه کمتر بهشون پرداخته شده اما کاملا درش غایب نیستن از این جمله تاریخ زبای بیهقی یه که نه تنها یه اثر ادبی یه بلکه یه اثر تاریخی زیبا همهست.. البته خوندنش بسی حوصله میخواد من تالیف دکتر ابراهیم رهبر رو پیشنهاد میکنم. دوستای جوانم گفتن بها الدین خرمشاهی روش خوب کار کردهو البته من که ندیدم.متاسفانه بیشتر این کتاب زیبا ازبین رفته و تنها بخش کمی ازش باقی مونده.
این کتاب تاریخی در نهایت انصاف و بدون جانبداری نوشته و رنگ و لعابی اگر درش هست نه دروغی بلکه از خود حادثه مایه میگیره.. البته حتی تواین تاریخ هم شما صدای مردم عادی رو نمیشنوین.. انگار این همه آدم فقط سیاهی لشکر این ماجرای بزرگن علی رغم همه رنجای که بردن!
علاقه مندی ها (Bookmarks)