نجوم

[hamidreza1373]

قاتل منظومه دوتایی BD+20307 آماده حمله است!!
در سپتامبر 2008 اعلام شد که رصدخانه ی پرتو ایکس چاندرا پدیده ای عجیب را در مورد منظومه دوتایی 20307+BD کشف کرده است.این منظومه به گونه ای ظاهر شد که گویی یک صفحه گرد و خاک اطرافش را فراگرفته است که اشاره بر یک منظومه درحال شکل گیری جوان دارد.. هرچند این منظومه دوتایی در واقع چندین میلیارد سال سن دارد. به نظر می رسد که این صفحه در اثر یک پدیده ی نادر ایجاد شده است:یک برخورد سیاره ای عظیم.با این وجود گرد و غبار موجود در این مجموعه و علت آن نا مشخص است.یکی از محققان چگونگی این برخورد را بررسی کرده است.ما می دانیم که پیکره های سیاره ای پر جرم نیروی گرانشی عظیمی به ستاره ی میزبان خود و دیگر سیارات منظومه اعمال می کنند. در این منظومه ستاره سومی وجود دارد که احتمالا با فاصله زیادی از ستاره قرار گرفته و خود را برای یک برخورد سیاره ای آماده می کند.زیرا کوچکترین انحراف در مسیر مداری سیاره ، زمینه ی برخورد را فراهم می شازد.دانشمندان در حال تجزیه و تحلیل داده ها پیرامون این موضوع هستند


منبع:آسمان شب ایران

[lady]

کهکشان امرأة المسلسله

یکی از زیباترین و معروفترین اجرام آسمان شب کهکشان آندرومدا است . برای اولین این کهکشان را عبدالرحمن صوفی اخترشناس ایرانی قرن چهارم به صورت لکه‌ای ابر مانند ثبت کرد. اما ماهیت آن چندین قرن بعد آشکار شد. در سال 1924 ادوین هابل با استفاده از تلسکوپ 2.5 متری مونت ویلسون متوجه شد که این لکه ابر مانند متعلق به کهکشان راه شیری نیست و خود یک کهکشان دیگری است . M31 از همسایه‌های کهکشان ماست و در حدود 2.9 میلیون سال نوری با ما فاصله دارد.

M31 از راه شیری کمی بزرگتر است و درازای آن در حد 150000 سال نوری است و شامل حدود 400000 میلیون ستاره یعنی دو برابر تعداد ستاره‌های کهکشان ماست. همانطور که ما با رصد کردن این کهکشان لذت می‌بریم شاید موجودات باهوشی در کهکشان آندرومدا نیز از دیدن کهکشان ما لذت ببرند.
امراة المسلسله (آندرومدا) در اساطیر
آندرومدا دختر زیبای سه فه ئوس (قیفاووس) و کاسیوپیه (ذات الکرسی) پریان را از خود خواهی بیش از اندازه‌اش به خشم آورد. نپتون ، برای تنبیه وی ، او را به صخره‌ای در کناره دریا زنجیر کرد تا شکار اژدهایی دریایی شود که در آن هنگام ساحل دریا را عرصه تاخت و تاز خود کرده بود. درست در همان لحظه‌ای که اژدها به اندرومدا حمله آورده بود، پرسه ئوس (برساووس) با جادو غول را به سنگ بدل کرد و آندرومدا را نجات داد.

در گروه محلی کهکشانها ، کهکشان بزرگ امراة المسلسله (که به M31 یا NGC224 نیز معروف است) شایسته توجه است - توجهی که معلول شباهت بسیار زیاد آن به کهکشان ماست و درباره آن اطلاعاتی در اختیار ما قرار می‌دهد. این کهکشان ، اگر چه اندکی بزرگتر از کهکشان ماست، ولی از فاصله 2،000،000 سال نوری چون لکه ابر مانند کم سویی از قدر ظاهری 4.3 به چشم برهنه می‌آید.

زیبایی این کهکشان ، در عکسهایی آشکار می‌شود که با زمان عکسبرداری طولانی گرفته شده‌اند. در این عکسها کهکشان چون قرص بیضوی کم ضخامتی به نظر می‌رسد که با خط دید زاویه 15 درجه می‌سازد. مرکز بیضی فوق العاده پرنور است و با دو بازوی مارپیچی احاطه شده است که بیش از چهار بار هسته را دور می‌زنند. بازوها شامل تعداد زیادی سحابی است. تفکیک بازوهای مارپیچی به ستارگان منفرد مدتها پیش در 1923 صورت گرفت، اما تلاشهایی که برای تشخیص ستارگان مجزا در بخش مرکزی به عمل آمد تا بیست سال بعد از آن ، نافرجام ماند. مرکز کهکشان در همه عکسها به صورت توده روشنی بود بدون هیچگونه جزئیات.
جمعیتهای ستاره‌ای: توده روشن مرکزی در 1943 با موفقیت تفکیک شد.برای این کار بجای صفحات عکاسی معمولی که تا آن زمان بکار برده می‌شد و نسبت به نور آبی حساس بود، از نوع جدیدی صفحه عکاسی که نسبت به نور سرخ حساس است استفاده شد. بر روی این نوع جدید صفحات عکاسی ، ستارگان به وضوح تمام به واحدهای متمایزی تفکیک شدند. این کشف پیامد های تازه ای نیز داشت که مهم ترین شان این بود که ستارگان را می‌توان به دو گروه کلی تقسیم کرد: جمعیتهای ستاره‌ای І و جمعیتهای ستاره‌ای ІІ.
ستارگان جمعیت І معمولا در بازوهای کهکشانهای مارپیچی و نیز در کهکشانهای نامنظم نظیر ابرهای ماژلانی یافت می‌شوند. صفت ممیزه این گروه از ستارگان این است که رنگ آنها آبی و دمای سطحی آنها زیاد است.
ستارگان جمعیت ІІ معمولا در خوشه‌های کروی ، کهکشانهای بیضوی و نیز در مراکز کهکشانهای مارپیچی یافت می‌شوند. پر نورترین ستارگان این گروه ، آبی رنگ و سوزان نیستند بلکه سرخ و سردند.

ستارگان امراة المسلسله : در بیست سال گذشته بیش از یکصد ابر نواختر در کهکشان امراة المسلسله کشف شده‌اند که بیشتر آنها نزدیک به مرکز کهکشان بوده‌اند. اما چیزی که شایسته توجه خاص است ابر نو اختری که در 1885 مشاهده شد. این کهکشان با سرعتی نزدیک به 300 کیلومتر در ثانیه به خورشید نزدیک می‌شود، ولی بخش اعظم این سرعت مربوط به دوران کهکشان خود ما است که منظومه شمسی را با سرعت نزدیک به 320 کیلومتر در ثانیه به کهکشان امراة المسلسله نزدیک می‌کند.

قدر ظاهری سرة الفرس پر نورترین ستاره این صورت فلکی ، 1.2 است. در دسته بندی ستارگان بایر(آلفا) – امراة المسلسله نامیده شده است. آنچه در این قسمت آسمان شایان توجه بسیار است شیئ است که نام علمی آن NGC224 است و در نزدیکی (نو) - امراة المسلسله جای دارد. به چشم برهنه به صورت ستاره ابر مانندی از قدر پنجم می‌آید به سرشت واقعی آن فقط با کمک تلسکوپی نیرومند می‌توان پی برد. M31 کهکشانی است کاملاً شبیه به کهکشان ما این کهکشان از میلیاردها ستاره تشکیل شده و اندکی از کهکشان ما بزرگتر است دورترین شیی است در فضا که با چشم برهنه می توان دید. نوری که کهکشان بزرگ امراة المسلسله را ترک کند پس از سفری 2،000،000 ساله در فضا به ما می رسد.

[lady]

اجرام آسمانی
تشخیص سیارات از ستارگان در آسمان شب

• سیارات با نور ناپایدار می‌درخشند، ولی نور ستارگان هم از لحاظ رنگ و هم از لحاظ روشنایی به سرعت تغییر می‌کند.
• سیارات در آسمان حرکت کرده و محل آنها تغییر می‌کند، ولی ستارگان نسبت به هم دارا ی مکانهای تقریبا ثابتی هستند.
• سیارات هنگام رصد با تلسکوپها بصورت قرص نورانی بزرگ دیده می‌شود، در صورتی که ستارگان بصورت نقاط روشن به نظر می‌رسند.
• سیارات را می‌توان در نواحی باریکی از آسمان مشاهده کرد، ولی ستارگان را می‌توان در هر قسمتی از آسمان یافت.

شهابوارها :اجسام جامد و ریز دیگری به اندازه ته سنجاق هستند، در فضا دیده می‌شوند. اکثرا گروهی از این شهابها به طرف زمین حرکت کرده و در جو آن به دام میدان مغناطیسی حاکم بر کره زمین می‌افتد. در اثر برخوردشان در فاصله 150 کیلومتری جو زمین و در اثر اصطکاک آن ، جسم سوخته و غبار آن به طرف زمین سقوط می‌کنند. نور حاصل شده از این برخورد را به نام شخانه می‌نامند. در واقع می‌شود اظهار کرد هر ساله چندین صد تن از غبار شخانه بر سطح زمین می‌نشینند. معمولا شهابها در فاصله 80 کیلومتری سطح زمین کاملا از بین می‌روند، ولی بعضی اوقات احتمال دارد که کاملا تحلیل نگردند و بصورت شهاب سنگ به سطح زمین برسند.
نامگذاری اجرام اعماق فضا: برخی اجرام غیر ستاره ای از جمله کهکشانها و سحابیها با عناوین رایجی نامیده می‌شوند، ولی برخی تنها با یک شماره مشخص می‌شوند. در سال 1774 شارل مسیه (1817 - 1730) فهرستی شامل 45 جرم آسمانی منتشر کرد و طی یک دهه بعد از آن به این تعداد افزود. نام هر یک از اجرام این فهرست متشکل از حرف ام (حرف اول مسیه) و یک عدد بدنبال این حرف است. نام بسیاری دیگر از اجرام آسمانی متشکل از ان. جی.سی و یک عدد است. این طرز نامگذاری در فهرستی که توسط ستاره شناس دانمارکی ، جان لودویک امیل دریر (1926 - 1852) ، منتشر شد، معرفی شده است. این فهرست ، فهرست عمومی نوین نامگذاری شده است.

[hamidreza1373]

بنيامين پيري



مهندسان ناسا در حال حاضر بر روی دریچه ی هیدروژنی شاتل دیسکاوری کار می کنند . این فعالیت ناسا پیشرفت قابل توجه ای داشته است ، بطوریکه در 12 مارس در قالب یک ماموریت این طرح بصورت آزمایشی بر روی ایستگاه فضایی بین المللی پیاده شد .
ناسا می گوید تاریخ دقیق تر پرتاب هدف براساس بررسی پیشرفت های نصب 3 دریچه بر روی شاتل تصمیم گیری خواهد شد .اجازه پرتاب دیسکاوری در مارس همزمان با آتلانتیس در 12 می صادر می شود و مشابه همین مورد در ماه می احتمالا پرتاب STS-127 برنامه ریزی می شود . تدابیری همچون تعمیر ماموریت هابل و ... در برنامه کاری شاتل دیسکاوری قرار داده شده است . اگر پرتاب دیسکاوری تا ماه آوریل تاخیر یابد ، تعمیر هابل تا 2 ژوئن عقب می افتد .
مسئولان ناسا بر روی پیشرفت های کنونی مروری خواهند داشت و تا 4 مارس برای ارسال شاتل تصمیم گیری می کنند و در صورتی که تصمیم مسئولان پرواز شاتل باشد ، شاتل برای پرتاب در روز 12 مارس آماده خواهد شد .

منبع : universetoday

[Blackwolf]

ببخشید رشته شما چیه؟؟؟

[sasuke uchiha_1372]

اسلام و نجوم:

به این خبر توجه کنید:

سازمان فضانوردی " ناسا " به دو نیم شدن کره ی ماه و سپس پیوند خوردن این دو نیمه به یکدیگر پی برد. پایگاه اینترنتی روزنامه ی عربی " الوطن " چاپ آمریکا به نقل از یک محقق اردنی علوم فلکی در این زمینه نوشت: سفینه ی فضایی آمریکایی " کلمنتاین " که سالها در مدار کره ی ماه کار تحقیقاتی انجام می دهد به این نتیجه رسیده است که کره ی ماه صدها سال پیش به دو نیمه ی متساوی تقسیم شده و دوباره به یکدیگر متصل شدند. این محقق اردنی با ارسال گزارشی به ناسا آنان را نسبت به این موضوع مطلع ساخت که مسلمانان، این پدیده را متعلق به 1400 سال پیش می دانند و مرتبط به معجزه ای از پیامبر اکرم (ص) به نام " شق القمر" است. ناسا هیچ تفسیری برای کشف خود نیافته است. زیرا این اتفاق نادر تا کنون برای هیچ جرم آسمانی به وقوع نپیوسته است.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی شماره 7608 تاریخ 23 مهر

[KOMODZ]

پایان چرخه بزرگ مایا در تاریخ 21 دسامبر سال 2012

تقویم مایا
در مورد ریاضیات زمان و تقویم بدون شک مایا ها نابغه بوده اند. با توجه به تکرار دوره های زمانی، آنها دو نوع تقویم را بنیان نهادند :
1- تقویم مذهبی که برای جشن های مذهبی و پیشگویی های آسمانی مورد استفاده قرار می گرفت
2- تقویم خورشیدی
مایا ها با استفاده از حرکت خورشید، ماه و ستارگان آنچنان تقویم دقیقی داشتند که قادر بودند پدیده هایی مانند خسوف و کسوف و اعتدالین بهار و پاییز را پیشگویی کنند.

ستاره شناسی مایا
مایاها به راستی ستاره شناسان قابلی بودند. علاقه آنها برخلاف ستاره شناسان غربی بیشتر زمان Zenial Passage بود که این زمانی است که خورشید درست از بالای سر شما عبور می کند و این زمان انقلاب تابستانی نیز نامیده می شود.

پایان چرخه بزرگ مایا در تاریخ 21 دسامبر سال 2012
پژوهشها نشان داده است که در روز انتهای تقویم مایان یک پدیده نجومی نادر اتفاق خواهد افتاد؛ اگر بخواهیم ساده صحبت کنیم در این واقعه نوعی هم ترازی بین صفحات خورشیدی و و صفحه کهکشانی کهکشان اتفاق می افتد. در این زمان خورشید در حالت انقلاب زمستانی خود از دید یک ناظر زمینی با کهکشان راه شیری که کهکشان ماست و ما روی لبه آن قرار داریم مصادف خواهد شد.
گذشته از این خورشید از یک حفره تاریک در کهکشان راه شیری عبور خواهد کرد که این حفره تاریک بوسیله غبار های بین ستاره ای ایجاد شده و باعث می شود که ما نتوانیم ستارگان را ببینیم.
تمامی اینها ثابت می کند که قوم مایا از این واقعه کمیاب نجومی آگاه بوده و آن را پیش بینی کرده است و از آن به عنوان یک زمان انتقال یا آغاز دوره ای جدید در جهان یاد کرده است.

اینجا رو هم ببینین

[KOMODZ]

کشف حفره هایی جدید در ماه

محققان با به کارگرفتن اطلاعات یکی از ماموریتهای نقشه برداری از ماه و با استفاده از شبیه سازی رایانه ای موفق به کشف تعداد زیادی حفره با وسعت زیاد در ماه شدند.
اخترشناسان به تازگی اعلام کردند ماه زخم های ناشی از برخوردهای شدید شهابسنگی گذشته خود را پنهان کرده است.
اکثر مطالعات بر روی حفره های ماه که از برخورد اجرام آسمانی به وجود آمده اند با استفاده از تصاویر صورت گرفته است اما متخصصان ناسا طی مطالعاتی جدید و با استفاده از منبعی جدید به جستجوی حفره های قدیمی پرداختند که در زیر حفره های جدیدتر پنهان شده اند.
اخترشناسان با استفاده از اطلاعات نقشه برداری ارتفاع که در دهه 1990 و به واسطه ماموریت کلمنتاین به دست آمده بود مطالعات خود را آغاز کردند. همچنین به منظور مشاهده نشانه های برخوردهای قدیمی به شبیه سازی رایانه ای نیز روی آوردند.
نتیجه این مطالعات موفق به آشکار کردن 150 حفره با وسعت 300 کیلومتر در سطح ماه شد. هربرت فری از متخصصان پایگاه فضایی گدارد که هدایت این مطالعات را به عهده داشته است اکنون در تلاش برای تعیین سن این حفره های تازه کشف شده است.
در صورتی که سن این حفره ها با دیگر حفره ها یکسان باشد می تواند تاکیدی بر این نظریه باشد که بمباران شهابی در داخل سیستم خورشیدی طی یک دوره شدید و پر قدرت و در حدود 4 بیلیون سال پیش رخ داده است.
برخی از دانشمندان معتقدند حیات قبل از آغاز این بمباران کیهانی شکل گرفته است که در این صورت و به گفته محققان دانشگاه ویسکونزین امکان بقای آن پس از چنین برخوردهای قدرتمندی بعید به نظر می رسد.
این مطالعات که به زودی در کنفرانس ماه و علوم سیاره ای در تگزاس ارائه خواهد شد با دسترسی به اطلاعات جدید مدارگرد ماه آسیایی ها به جزئیات دقیق تری دست خواهد یافت.
مشکل ترجمه ای بوده تصحیح شد:secret:

[Blackwolf]

ببخشید ولی فکر نکنم ماه سیاره باشه ماه یه قمره

[vahiddreamer]

ببخشید ولی فکر نکنم ماه سیاره باشه ماه یه قمره

ایشونم که نگفت ماه سیاره هست
اگه لطف کنی نقل قول بزنی ممنون میشم

[Blackwolf]

عزیزم ویرایش کردن درست شده

[golpar]

اطلاعاتت فوق العاده بود دوست من خیلی ممنون

[KOMODZ]

راه پاکسازی کمربند مغناطیسی زمین کشف شد:

با ثبت تاثیر امواج مغناطیسی کوتاه بر کمربند "وان آلن"، به نظر می‌رسد که چنین امواجی می‌توانند ذرات بارداری را که برای ماهواره ها خطرناک هستند از این کمربند دور سازند.

گروهی از محققان دانشگاه اوتاگو (Otago) زلاندنو تحت مدیریت "کریگ روجر"، پیامد تاثیر امواج مغناطیسی کوتاه را بر کمربند "وان آلن" ثبت نمودند. به نظر می رسد که چنین امواجی می توانند ذرات بارداری را که برای ماهواره ها خطرناک هستند از این کمربند دور سازند.

کمربند آلن از دو بخش داخلی و خارجی برای به دام اندازی تشعشعات فضایی اطراف زمین تشکیل شده است. آنطور که تحقیقات نشان می دهد ذرات باردار بعد از ورود به منطقه خارجی به طور متوسط بعد از چند هفته آن را ترک می کنند، در حالیکه ذرات به دام افتاده در منطقه داخلی ممکن است در حدود یک سال در آنجا باقی بمانند. این ذرات خطرات محسوسی را برای ماهواره های ارتباطاتی ایجاد می کند چرا که برخورد با این ذرات سیستم ناوبری و انتقال داده های آنها را مختل می سازد.

به گزارش نشریه Geophysical Research Letters، دانشمندان با نظارت بر میدان های مغناطیسی زمین پیشنهاد کردند که امواج مغناطیسی کوتاه در فرکانس از 5 تا 25 کیلوهرتز باید ذرات باردار را از کمربند داخلی "وان آلن" خارج سازد. دانشمندان زلاند نو توانستند اطلاعاتی را جمع آوری کنند که این نظریه را تایید می کند. برای این منظور آنها با استفاده از ماهواره تحقیقاتی فرانسوی DEMETR، چگالی الکترون ها در حومه کمربند داخلی را اندازه گرفته و افزایش محسوس این شاخص را در اثر روشن شدن مولدهای قوی تولید امواج کوتاه از زمین ثبت کرده اند.

این کشف در مرحله اول برای نظامیان قابل توجه است. در سال 2006 نیروی هوایی آمریکا برای حراست ماهواره های جاسوسی خود از تشعشعات، خواستار پاکسازی کمربند داخلی "وان آلن" شد. قرار بود که یک ماهواره رادیویی با فرکانس 20 کیلوهرتزی به فضا پرتاب شود که نقش برف پاک‌كن را ایفا کند. به غیر از این، تجهیز ماهواره ها به چنین مولد هایی اجازه می دهد که خود آنها نیز از چنین تشعشعات خطرناکی محافظت شوند.

منبع خبر: همشهری و www.irexpert.ir .

[KOMODZ]

خاک مریخ با حیات سازگار است:

دانشمندان ناسا اعلام کردند که خاک مریخ شبیه به نوعی خاک زمین است که در باغچه مورد استفاده قرار می گیرد و بنابراین سازگاری زیادی با حیات دارد. به گزارش مهر، دانشمندان مسئول مأموریت کاوشگر مریخ نشین مریخ فونیکس در ناسا اعلام کردند که روی سیاره سرخ شرایطی برای حیات وجود دارد.

فونیکس در روزهای گذشته توانست آثاری از یخ آب را در یک متر مکعب از خاک مریخ که با بازوی روباتیک خود جمع آوری کرده بود شناسایی کند. این کاوشگر اکنون با تجزیه خاک این سیاره نشان داده است که این خاک سازگاری زیادی با حیات دارد.

براساس گزارش نیویورک تایمز، در این خصوص دانشمندان ناسا توضیح دادند: "ما در خاک قطب شمال مریخ موادی مغذی پیدا کردیم که می توانند از نوعی زندگی در گذشته، حال و یا آینده حمایت کنند. این نوع خاک می تواند در باغچه خانه های زمینی پیدا شود. در حقیقت این خاک غنی از مواد آلکالین است و بنابراین در آن گیاه مارچوبه می تواند به خوبی رشد کند. این اطلاعات برای ما بسیار شگفت انگیز است.

پذیرایی مریخ از حیات:

داده‌های ارسالی جدید از مریخ نشین فونیکس نشان می‌دهد خاک این سیاره شرایط نسبتا مناسبی برای حیات موجودات زنده دارد.

پنج‌شنبه‌ ۶ تیر، فونیکس(ققنوس) برای نخستین بار بر روی خاک یک سیاره آزمایش شیمیایی مرطوب انجام داد.

در این آزمایش آب زمینی با خاک سیاره ترکیب شده و آزمایشاتی بر روی آن انجام می‌شود تا مشخص شود امکان حیات در آن وجود دارد یا خیر. «مایکل هچ» مدیر بخش میکروسکوپ فونیکس می‌گوید:" ما سعی داریم بفهمیم ترکیب شیمیایی خاک چیست، چه موادی در آن حل شده است، اسیدی است یا بازی؟"

«سام کوناوس»، یکی از رهبران پروژه می‌گوید:" خاک این ناحیه با خاک سطحی خشک قطب جنوب زمین شباهت دارد و میزان قلیایی بودن آن قابل توجه است. در این نقطه‌ خاص، حدود 2.5 سانتی‌متر زیر سطح، ‌‌‌pH خاک بین 8 تا 9 است. نمک‌های مختلفی یافت شده‌اند که هنوز دقیقا تحلیل نشده‌ است اما می‌توان گفت منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلر در بین آن‌ها یافت می‌شود."

وی افزود:" وجود نمک مدرک دیگری برای وجود آب است. همچنین میزان مواد مغذی مورد نیاز برای حیات قابل توجه است. به نظر من مریخ با زمین بیگانه نیست و از نظر ترکیبات معدنی به آن شباهت دارد."

خاک این سیاره شرایط مناسبی برای پرورش حیات دارد. البته هنوز هیچ مدرکی برای اثبات و یا رد وجود حیات در مریخ وجود ندارد.

ابزار دیگر فضاپیما به نام «تگا»(TEGA) نیز در این مدت بیکار نبوده است. این اجاق، خاک مریخ را تا 1000 درجه‌یسانتی‌گراد گرم کرد و گاز‌های خروجی را مورد بررسی قرار داد. تحلیل کامل داده‌های این اجاق بسیار پیچیده و زمان‌بر است اما تحقیقات اولیه موارد جالبی را نشان می‌دهد.

بر طبق داده‌های تگا، خاک مریخ در ناحیه‌ مورد آزمایش در گذشته با آب برهم ‌کنش داشته است. البته مشخص نیست که این برهم‌کنش در همین ناحیه‌‌‌ قطبی بوده یا این که باد خاک را از جایی دیگر به این‌جا آورده است.

هفته‌ گذشته نیز عکس‌های مریخ‌نشین وجود یخ را در این سیاره تایید کرد.

پس از گذشت حدود 33 روز از این ماموریت 90 روزه، ماموریت به صورت موفقیت‌آمیزی پیش رفته است. دانشمندان امیدوارند در 60 روز آینده اطلاعات بیش‌تری از حیات و آب در گذشته و حال مریخ به دست آورند.

منبع خبر: پایگاه ملی داده‌های علوم زمین و www.irexpert.ir .

[KOMODZ]

پدیده ‌هم‌نوع ‌خواری ‌کهکشانی کشف شد!!!!

تصاویر رادیوتلسکوپی جدید از هیدروژن موجود در گروهی از کهکشانها نوعی پدیده همنوع خواری کهکشانی را نشان می دهد که تاکنون رصد نشده بود.کهکشانهای "سیفرتس" (Seyfert galaxies) گروهی از کهکشانهای دارای هسته هستند که طیف وسیعی از گازهای یونیزه شده را ساطع می کنند. عنوان این کهکشانها از نام "کارل کینان سیفرتس" گرفته شده است. این ستاره شناس در سال 1943 طبقه بندی این کهکشانها را انجام داد.

اکنون گروهی از ستاره شناسان دانشگاه ویرجینا با استفاده از رادیوتلسکوپ VLA بنیاد ملی علوم آمریکا به تصاویر جدیدی از محتویات هیدروژن این گروه از کهکشانها دست یافتند که نشان می دهد بیشتر این کهکشانها به وسیله فعل و انفعالاتی که زمانی با دیگر کهکشانهای نزدیک خود داشته اند فروپاشیده اند.

در حقیقت این تصاویر رادیوتلسکوپی یک پدیده همنوع خواری کهکشانی را نشان می دهد که تاکنون هرگز مشاهده نشده بود.

در این پدیده همنوع خواری، ذرات متلاشی شده به داخل سیاه چاله های غول پیکری که در مرکز کهکشان ها حضور دارند فرو می افتند.

سیاه چاله توده ای متراکم با گرانش بسیار بالا است که این نیروی جاذبه به طور کامل می تواند نور را جذب کند. سیاه چاله ها اغلب در مرکز کهکشانها قرار دارند.

این محققان که نتایج کشف خود را در مجله Astrophysical Journal منتشر کرده اند در این تصاویر نشان دادند که این کهکشانها با کهکشانهای نزدیک خود فعل و انفعالات شدیدی دارند و بسیاری از آنها در اثر این واکنش ها همانند نوعی همنوع خواری از هم فرو می پاشند.

منبع خبر: جام جم و www.irexpert.ir .