منم خیلی دوستش داشتم . کلا از برنامه هایی که توش یه آدم کوچولو بود خوشم می اومد.
منم خیلی دوستش داشتم . کلا از برنامه هایی که توش یه آدم کوچولو بود خوشم می اومد.
ها!
نه این نبید!
یه سر انگار باید رفت این آرشیو صدا و سیما رو گشت!
خیلی از کارتونای دیگه هم بود، که اصلاً اسمشون یادم نمیاد، فقط یه صحنه هایی از اونها تو ذهنم مونده بعد از 500 سال!
من یه چیزایی ازش تو ذهنم هست ولی دقیقا یادم نیست که چی بودش .
آوازی که گربه آوازخوان میخوندش . گربه خوش صدا منم .....
http://www.4shared.com/audio/Rsk5qTv...-avazkhan.html
ویرایش توسط ariangirl : 04-09-2010 در ساعت 10:41 PM
ماهم از طرف مدرسه رفتیم و این فیلمو دیدیم . چه تفاهمی
این واریور خان یه تاپیک زده . خودش اصلا نمیاد سربزنه به این تاپیک . بابا بیا یه سری بزن یه چیزی بگو . اصلا هدف شما از این تاپیک چی بود . فکرش رو که میکنم میبینم تو کودکی هم نیستی دیگه سر نمیزنی . باید سراغتو از امیلیانو بگیرم .
تو جه توجه یک عدد واریور گم شده . از یابنده تقاضا میشود خبری بدهد و ما را از نگرانی در بیاورد .
سلام بچه ها کسی سریال مینو (بچه ای بین کوه ها و جنگ دوم جهانی )را یادش میاد من خیلی دنبالش میگردم کسی لینکی ازش نداره یا حتی خود سریال را حتی بصور کیچر شده که باشه مهم نیست اگر کسی داره یا پیام بده یا اعلام کنه ما خریداریم
همچنین سریال اکویلا را
ویرایش توسط alireza1200 : 05-22-2010 در ساعت 09:32 AM
سلام
کسی میتونه یه تصویری لینکی از اون فیلم دوران کودکیمون که راجع به اسکیموها بود و یه پسر بچه اسکیمو که فکر کنم اسمش توکتم بود از پدربزرگش چیز یاد می گرفت واسه من پیدا کنه.خیلی خیلی ممنون میشم
سلام
من تازه اینجا رو پیدا کردم . دیدم اسمی از امیر و بهرام (واریر) اومده گفتم حتما اینجا جای کارتون دوستان عزیز خودمونه. خیلی خوبه که این همه علاقمند به برنامه های دوران کودکی در وب هستند.
ای کاش می شد یک جایی همه متمرکز روی این موضوع کار می کردند. فروم های پراکنده موضوعات ناتمام موارد تکراری می دونید چقدر انرژی صرف می شه؟
خیلی خوشحال شدم که اینجا رو پیدا کردم. اجازه بدین همه صفحات رو بخونم بعد نظر می دم.
موفق باشید
الان دیدم که اسمم و امیلیانو و بهرام همه اینجا بودند و این تاپیک رو اون ها زدند.
عجب با معرفت هایی هستند به ماهم هیچ هیچی نگفتند. الان هم معلوم نیست کجا رفتند.
تکلیف ما چیه این وسط؟
sad:برنامه کودک در گذشته سازنده تر از این چیزهای است که در حال حاضر از تلویزیون پخش میشه در اون برنامه ها نکته های اخلاقی زیادی بود مثل دوستی /احترام به دیگران /مبازه با ظلم / گذشت و فداکاری و ...
از این کارتونهای که برای بچه های این ملت در حال حاضر نشون میدن خیلی بهتر بود شاید گرافیکش پایینتر بود ولی زنده بود
با آهنگ های ملایم که داشت البته کم نبودن کارتونهای که بعد از دیدنشون دیوار راست را بالا میرفتیم
هرچی بود گذشت فقط باید بگیم یادش بخیر
توی دانشگاه های ما 20 سال به دون اینکه بفهمن یا شاید فهمیده به دانشجو القا شد فرهنگ و وامثال اون بیخودن حرفن مهم تکنولوژی بید مهم اسکار بید ما هیچی نیستیم اونا همه چیز هستن ما باید به اونا برسیم چون که ما عقبیم
ولی نگفتن ما از لحاظ داستان اونا رو میخوریم
نگفتن که اونا فقط با رنگ بازی میکنن ....
فقط یاد دان که ما آدم نیستیم فقط اونا هستن
واین تلقین الان داره جواب خودش رو میده
قصه های آقای هدایتی رو نمی دونم کسی یاد میده یانه
اما حالا بیایید با دلقک بازی های عمو پورنگ مقایسش کنید
نسل آینده این مملکت چند سال دیگه از هیچ چیز مثل ایرانی بودن خودش تنفر نداره
بچه های حالایی دارن یقین پیدا میکنن که
ایران یک کشور بیخود
فرهنگ بیخود
داستان ایرانی اسکار نمیگیره
ایرانی دیده نمیشه
ایرانی چیزی برای دیده شدن نداره
مگر اینگه بیاد از احمق بودن خودش بسازه تا دیگران به عنوان یک دلقک براش حورا بکشن وچقدر دردناک وقتی میبینی بچه های الان به دلقک بودن افتخار میکنن..........
مرگ قشنگترین قصه برگشت!
When I was younger, I could remember anything, whether it had happened or not; but soon I shall be so I cannot remember any but the things that never happened.
― Mark Twain
|
علاقه مندی ها (Bookmarks)